Τρίτη 28 Απριλίου 2020

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΟΚ

Αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι.
Ποιος θα περίμενε ότι αυτό που θα μοιραζόμασταν με τους άλλους, τούτο το Πάσχα, είναι
μόνο ευχές από μακριά; Ποιος θα περίμενε, ότι το μέγιστο και ουσιωδέστερο αγαθό του
σχολείου, που είναι η κοινωνικοποίηση των παιδιών και η ένταξή τους στην ευρύτερη
κοινωνία από εκείνη της οικογένειά τους, θα γινόταν εν μία νυκτί απαγορευμένος καρπός;
Όλα, πια, εξ αποστάσεως! Εξ αποστάσεως μαθήματα, εξ αποστάσεως σχέσεις, εξ αποστάσεως
γιορτές, εξ αποστάσεως επικοινωνία, εξ αποστάσεως αγορές, εξ αποστάσεως ευχές.
Εκτός από την πανδημία και το θάνατο που αυτή επιφέρει, η ενδεχόμενη και επερχόμενη
φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της γης, απειλούν τις κοινωνίες με
αποδόμηση, εντάσεις και ρήξη του κοινωνικού τους ιστού.
Όλο αυτό το διάστημα που ως τώρα έχουμε διανύσει, αλλά και αυτό που με άγνωστη
διάρκεια θα έρθει, συμμετέχουμε όλοι σε μια εθνική, αλλά και παγκόσμια, προσπάθεια
ανάσχεσης της πανδημίας κλεισμένοι, κατά το δυνατόν, στα σπίτια μας. Πίσω, όμως, από τις
κλειστές πόρτες των σπιτιών μας, ας κρατήσουμε ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς και της
διάνοιάς μας, αφήνοντας χώρο σε εκείνους που είναι μόνοι και αδύναμοι. Η αλληλεγγύη μας
είναι το σπουδαιότερο φάρμακο απέναντι στη λοιμική της μοναξιάς, της φτώχειας και της
εγκατάλειψης, που είναι ιοί φονικότεροι από τις πανδημίες.
Τέτοιες μέρες, η σκέψη μας βρίσκεται κοντά στους συμπολίτες μας που πάσχουν από τον ιό
και τις οικογένειές τους. Με ευγνωμοσύνη ατενίζουμε εκείνους που με τον κόπο και την
θυσιαστική τους αυτοπροσφορά υπηρετούν το κοινό καλό. Μιλάμε για γιατρούς και
νοσηλευτές, για εργαζόμενους σε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, για εκείνους που εργάζονται
στην παραγωγή και πώληση αγαθών απαραίτητων για την επιβίωσή μας, στις μεταφορές και
γενικά για όλους εκείνους που η εργασία τους, τούς έταξε να πρέπει να ρισκάρουν κάθε μέρα
την υγεία τους και τη ζωή τους, ώστε η εμπερίστατη κοινωνία μας αυτές τις μέρες να
παραμείνει εύρυθμη και πολιτισμένη.
Ο δε κλάδος μας, των εκπαιδευτικών, επέδειξε υπευθυνότητα και ζήλο αξιέπαινο, ώστε όλη η
ελληνική κοινωνία να αναγνωρίζει την προσφορά του στην στήριξη των μαθητών, όλων των
βαθμίδων, με κάθε πρόσφορο τρόπο.
Η γιορτή δεν είναι μια υποχρέωση, αλλά μια ανάγκη για ένα πλάσμα κοινωνικό όπως ο
άνθρωπος. Ο παλιός μας δάσκαλος, ο Δημόκριτος, έλεγε ότι «ζωή χωρίς γιορτή είναι σαν ένας
μακρύς δρόμος δίχως ένα πανδοχείο»* χωρίς δηλ μια στάση για ανάπαυση. Σ΄αυτό το μακρύ
και αβέβαιο δρόμο που διανύουμε, το Πάσχα (= πέρασμα) αναδεικνύεται σε ελπίδα και στόχο.
Όπως ο δρόμος για την ανάσταση του Χριστού πέρασε μέσα από τα πάθη και τη σταύρωσή
του, έτσι κι εμείς, ας ελπίσουμε ότι μετά από τόσο πόνο και θάνατο, η ανάσταση της
ανθρωπότητας δε θα βραδύνει πολύ.
Σας ευχόμαστε ολόψυχα υγεία, χαρά, ειρήνη, ευθυμία και ελπίδα.
Καλή Μ. Εβδομάδα και καλό Πάσχα.
Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών Χανίων
* Βίος ἀνεόρταστος μακρὴ ὁδὸς ἀπανδόκευτος (Δημόκριτος, Αποσπάσματα)
ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ