Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

Ανακοίνωση Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών με αφορμή τις καταλήψεις



     Αγαπητοί συνάδελφοι,


  Με σκεπτικότητα και ανησυχία παρατηρούμε το φαινόμενο των μαθητικών καταλήψεων. Το να κλείνουν τα σχολεία δεν συνάδει με τη φύση τους και σαν πρακτική μάς βρίσκει, ξεκάθαρα, αντίθετους. Τα σχολεία δεν πρέπει να κλείνουν από κανένα, αλλά ούτε και να υπολειτουργούν (βλέπε ελλείψεις σε προσωπικό, ακόμα και λίγο πριν τα Χριστούγεννα).

   Δεν είναι καθόλου παράξενο οι νέοι και νέες να αμφιβάλλουν, να κρίνουν, να αμφισβητούν, να αντιδρούν και να αγωνίζονται για κάτι καλύτερο. Είναι στη φύση της ηλικίας τους και αλλοίμονο στη νεολαία και στη κοινωνία, που δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά. Όμως, όλα τα παραπάνω είναι αποτελεσματικά αν συνοδεύονται από γνώση, κριτική σκέψη και ανοιχτά μυαλά και το μόνο που μπορεί να βοηθήσει σε αυτό είναι το δημόσιο σχολείο, με τα καλά και τα στραβά του. Το σχολείο, λοιπόν, δεν πρέπει να κλείνει για κανένα λόγο!
   Τα τελευταία 20 με 25 χρόνια οι καταλήψεις και τα κλειστά σχολεία έχουν γίνει συχνό φαινόμενο. Καταλήψεις για την πλάκα, καταλήψεις υποκινούμενες από κόμματα, για δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων, καταλήψεις επενδυμένες με τον μανδύα της δημοκρατικότητας (ψηφίσαμε για την κατάληψη…).
   Η κατάληψη είναι βία. Είναι άσκηση βίας στους μαθητές που δεν θέλουν να κλείσει το σχολείο, είναι άσκηση βίας στους καθηγητές που εργάζονται σε αυτό, και δεν δικαιολογείται με καμιά ψηφοφορία.
   Επίσης, είναι εθισμός στον "δωρεάν" αγώνα αφού νομίζουν ότι αγώνας είναι να χάνουμε μάθημα και, μάλιστα, χωρίς απουσίες! Ο αγώνας όμως, δυστυχώς (ή ευτυχώς) έχει κόστος. Αγώνας δίχως κόστος είναι δωρεάν άσκηση επαναστατικότητας χωρίς κανένα αντίκρισμα.
   Χρέος μας είναι να διδάξουμε στους μαθητές μας, όχι μόνο απλές  γνώσεις, αλλά και τον τρόπο να κρίνουν, να ακούν, να ανέχονται και να δέχονται το διαφορετικό,  να παλεύουν,  και να διεκδικούν, χωρίς, όμως, να τους χαϊδεύουμε τα αυτιά.
   Ναι, οι μαθητές μας πηγαίνουν σχολείο και για να κοινωνικοποιούνται, δηλαδή να μπορούν να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους με άλλους ανθρώπους, ανήλικους και ενήλικους, σε ένα περιβάλλον που εγγυάται ότι θα μπορούν να ακουστούν ανεμπόδιστα. Τουλάχιστον, έτσι πρέπει να είναι ένα δημοκρατικό σχολείο!
   Επομένως, κάθε προσπάθεια, εγχείρημα ή ιδεολογία που συσκοτίζει, απονευρώνει, πατρονάρει ή εμποδίζει τη σκέψη και την έκφραση των μαθητών μας θα πρέπει να μας βρίσκει όλους αντίθετους και εχθρικούς.
    Οφείλουμε, λοιπόν,  να είμαστε αρωγοί στην προσπάθεια κάθε μαθητή να εκφράσει  τους προβληματισμούς του, ελεύθερα και δημοκρατικά, ανεξάρτητα αν το περιεχόμενο των προβληματισμών του μας βρίσκει σύμφωνους ή όχι.
     Οι πρόσφατες καταλήψεις, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι υποκινήθηκαν από ακραίες ομάδες. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν κανένα στο να χαρακτηρίσει ΟΛΟΥΣ τους συμμετέχοντες ως ακροδεξιούς και φασίστες.  Τον φασισμό δεν τον πολεμάς με φασιστικά μέσα, όπως είναι η λοιδορία, η δυσφήμιση ή ο κοινωνικός στιγματισμός, γιατί τότε του μοιάζεις. Τα μέσα που χρησιμοποιεί κανείς φανερώνουν και το σκοπό του. Δεν θα χαρίσουμε τους μαθητές μας στη Χρυσή Αυγή και στον εθνικισμό, επειδή εξέφρασαν τους φόβους, τις ανησυχίες και την αγωνία τους για μια συμφωνία που, ούτως ή άλλως, διχάζει τον ελληνικό λαό!
    Καλούμε όλους να σκεφτούν γιατί οι διάφορες ομάδες ανεξαρτήτως χώρου και ιδεολογίας, προτιμούν κλειστά σχολεία και αφιονισμένους εφήβους στους δρόμους. Όλοι το ξέρουν ότι, το θυμικό των μαθητών μας είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να εκφραστεί, ακόμα και με βίαιο τρόπο, ειδικά όταν αυτό αγγίζει ευαίσθητες έννοιες που προκαλούν έντονα συναισθήματα, όπως ελευθερία, πατρίδα, φασισμός, ανεξαρτησία κλπ.

Αναρωτιόμαστε:
Ένα κλειστό - ενίοτε και κατεστραμμένο - σχολείο είναι πιο πειστικό από ένα δημοσιευμένο κείμενο  που εκφράζει όλα όσα οι μαθητές θέλουν να πουν ή να καταγγείλουν;
Ένα κλειστό δημόσιο πρωινό σχολείο και ένα γεμάτο ιδιωτικό απογευματινό φροντιστήριο δεν μας προβληματίζουν για το πως βλέπει ο μέσος μαθητής τους αγώνες του;
Η παντελής απουσία των γονιών από τις όποιες, ως τώρα, κινητοποιήσεις των μαθητών, δεν δείχνει ότι αντιμετωπίζουν τις επιλογές των παιδιών τους σαν παιδικά καπρίτσια, στα οποία, μάλιστα, απαιτούν από εμάς τους καθηγητές να λειτουργήσουμε κατασταλτικά;
Γιατί οι σύλλογοι των διδασκόντων αντιμετωπίζουμε την, συχνά με αντιδημοκρατικό τρόπο, κατάληψη του χώρου εργασίας μας, με στωικότητα, σαν να πρόκειται για κάτι τόσο απλό, όπως το συνάχι, το οποίο σε δυό τρεις μέρες θα περάσει;
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Τίποτα καλό δεν μπορεί να συμβαίνει, εκεί που τα πράγματα δεν γίνονται με καλό τρόπο.
Όπως το  μίσος πρέπει να αντιμετωπίζεται με περισσότερη αγάπη, έτσι και ο φασισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται με περισσότερη δημοκρατία, και, σίγουρα, όχι με τα δικά του όπλα, δηλ το φόβο και τη βία.
Όπως η αγάπη για την πατρίδα δεν μπορεί να μονοπωλείται από κανένα το ίδιο και η ευαισθησία και η δημοκρατικότητα. Την αγάπη μας για την πατρίδα και την δημοκρατική μας ευαισθησία την μαρτυρούν οι πράξεις μας και όχι τα λόγια μας.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ  ΟΜΑΔΑ  ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Ανακοίνωση Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών για τη μοριοδότηση επιτυχίας σε ΑΣΕΠ

Πολύς λόγος γίνεται εδώ και χρόνια για τον τρόπο διορισμού εκπαιδευτικών. Βέβαια η όποια συζήτηση ακούγεται σαν κακόγουστο αστείο αφού δεν έχουν γίνει σχεδόν καθόλου διορισμοί τα τελευταία 8 χρόνια. Η κυβέρνηση, όμως, κάθε χρόνο υπόσχεται διορισμούς για την επόμενη χρονιά. Ο αριθμός τους ποικίλει ανάλογα με τον υπουργό και κυμαίνονται από 15000 έως και 30000! Η συζήτηση επανέρχεται κάθε χρόνο, ενώ τούτη τη φορά φουντώνει ιδιαίτερα καθώς εισερχόμαστε σε προεκλογική περίοδο και σίγουρα δεν είναι ούτε αθώα ούτε ειλικρινής.
Επίσης, ανειλικρινής και διασπαστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να καθορίσει τα κριτήρια για τους διορισμούς (που δεν γίνονται) χρησιμοποιώντας τους επιτυχόντες σε προηγούμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Η κυβέρνηση προσπαθεί (και τα έχει καταφέρει) να χωρίσει τους εκπαιδευτικούς σε ομάδες, ανάλογα με τη συμμετοχή και την επιτυχία τους σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Η δημιουργία του ΑΣΕΠ αποτέλεσε τομή στον τρόπο διορισμού στο Δημόσιο τομέα καθώς περιόρισε το φαινόμενο των ρουσφετιών και των διορισμών «από το παράθυρο», χωρίς, βέβαια, να το εξαλείψει. Παρ’όλα αυτά, ο γραπτός διαγωνισμός του ΑΣΕΠ προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στην εκπαιδευτική κοινότητα και τη διαίρεσε σε αυτούς που απέρριψαν αυτή τη διαδικασία και αυτούς που την αποδέχτηκαν και μετείχαν.
Άσχετα με την άποψη που έχει ο καθένας για την διενέργεια γραπτού διαγωνισμού για τον μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικών και πέρα από ιδεολογικές τοποθετήσεις και κομματικούς αφορισμούς, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η διενέργεια έξι τέτοιων διαγωνισμών έχει δημιουργήσει μια πραγματικότητα που δε γίνεται να αγνοηθεί. Σε μια εποχή, κατά την οποία ο κυριότερος δρόμος που οδηγούσε στο Δημόσιο Σχολείο ήταν η επιτυχία στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, χιλιάδες νέοι συνάδελφοι αφιερωθήκαν στον επίπονο αγώνα της προετοιμασίας, επειδή πίστεψαν ότι ο δρόμος αυτός ήταν ο πιο δίκαιος, ο πιο ορθός και ο πιο κατάλληλος για τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς του Δημόσιου Σχολείου. Ποιος θα ισχυριστεί ότι η επιτυχία που ήρθε ως συνέπεια αυτής της προσπάθειας δεν αποτελεί ουσιαστικό προσόν;
Η κυβέρνηση αποκλείεται να μη γνωρίζει την αντικειμενική και μετρήσιμη αξία της επιτυχίας σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ ως κριτήριο διορισμού. Επιλέγει, όμως, με τη στοχευμένη ακύρωσή του να μεταθέσει διασπαστικά τη συζήτηση γύρω από το τεχνικό θέμα των κριτηρίων αντί του ουσιαστικού θέματος της άμεσης αναγκαιότητας διορισμών, ευελπιστώντας σε φαύλο κύκλο αδιεξόδων αντεγκλήσεων που θα δικαιολογήσουν περαιτέρω παλινωδίες και αναβλητικότητα στο θέμα των διορισμών.
Με βάση τα παραπάνω η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών προσυπογράφει το αίτημα των επιτυχόντων σε ΑΣΕΠ αναπληρωτών εκπαιδευτικών και ζητά ως ελάχιστο μέτρο δικαιοσύνης να προσμετρηθούν οι επιτυχίες σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ σε όποιο σύστημα διορισμών μελλοντικά ισχύσει.

Διαμαρτυρία για τους μη διορισμούς θεολόγων

Αγαπητοί συνάδελφοι
Ήδη κύλισε ένας μήνας λειτουργίας των σχολειών μας για το διδακτικό έτος 2018-2019 και παρακολουθώντας τα λειτουργικά κενά του νομού μας από το ΠΥΣΔΕ Χανίων διαπιστώνουμε τα εξής:
  •  Παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Υπουργού Παιδείας περί της κάλυψης του συνόλου των λειτουργικών κενών στα σχολεία της επικράτειας, τα κενά στα σχολεία του νομού μας εξακολουθούν να υφίστανται και να δυσχεραίνουν τη λειτουργία τους.
  •  Στις τρεις φάσεις διορισμών αναπληρωτών στα σχολεία καλύφθηκαν αρκετά από τα λειτουργικά κενά αλλά μόνο σε μια ειδικότητα παραμένουν σταθερά και αμετάβλητα: εκείνη των Θεολόγων.
Σε όλη την επικράτεια, στις τρεις φάσεις τοποθέτησης αναπληρωτών στα σχολεία της Β/θμιας προσελήφθησαν μόλις οκτώ (8) Θεολόγοι, τη στιγμή που απαιτούνται τουλάχιστον εκατόν εβδομήντα (170) για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.
Αλλά και στο νομό Χανίων σύμφωνα με την τελευταία ανάρτηση του ΠΥΣΔΕ Χανίων (11-10-2018) τα κενά υφίστανται ως εξής (αναφέρουμε ενδεικτικά): Φιλόλογοι 82 ώρες, Μαθηματικοί 21 ώρες, Βιολόγοι 6 ώρες, Γαλλικής γλώσσας 32 ώρες, Αγγλικής 72 ώρες, Πληροφορικής 85 ώρες, Θεολόγοι 245 ώρες!
Είναι απορίας άξιο πως, ενώ το Υπουργείο βρίσκεται σε έναν αγώνα - ακόμα και δικαστικό - για την υπεράσπιση της πολυσυλλεκτικότητας και τον εκσυγχρονισμό του μαθήματος, την ίδια ώρα το υποβαθμίζει αφήνοντας χιλιάδες μαθητές έξω από την εμπειρία των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών που το ίδιο εισήγαγε.
Επιπλέον, στα πλαίσια της εξοικονόμησης πόρων (γιατί περί αυτού πρόκειται) εκχωρεί τη διδασκαλία του μαθήματος σε δεύτερη και τρίτη ανάθεση σε ειδικότητες που ούτε σχέση έχουν με το μάθημα, ούτε και είναι εκπαιδευμένοι στα Νέα Προγράμματα Σπουδών.
Η ΕΛΜΕ Χανίων έχει εκδώσει αρκετές ανακοινώσεις για τις ελλείψεις στα σχολεία και την ομηρεία των συναδέλφων αναπληρωτών τις οποίες έχουμε στηρίξει. Με τη σημερινή μας παρέμβαση θέλουμε να σημειώσουμε την απροκάλυπτη και πέρα από κάθε εκπαιδευτική λογική, αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας στην κάλυψη των λειτουργικών κενών του μαθήματος των Θρησκευτικών. Το αριθμητικό μέγεθος των κενών είναι τέτοιο που δεν μας επιτρέπει να αδιαφορήσουμε, όπως άλλωστε το έχουμε κάνει και στο παρελθόν και για άλλες ειδικότητες.
Δυστυχώς, με αυτόν τον τρόπο, το Υπουργείο αυτοακυρώνεται και αυτοαναιρείται.
Θεωρούμε αναίτιο και απαράδεκτο το μη διορισμό Θεολόγων στα σχολεία.
Ζητάμε από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Χανίων:
να προβεί άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για την άμεση πρόσληψη τόσο των δώδεκα (12) Θεολόγων, όσο και του απαραίτητου αριθμού αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων που απαιτούνται για τη σωστή λειτουργία των σχολείων του νομού μας.
Ζητάμε από την ΟΛΜΕ, η οποία σιωπά, να στηρίξει το αίτημά μας.
Ζητάμε από την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών για την πλήρη κάλυψη των αναγκών των σχολείων.
                      Κανένα μάθημα δεν είναι ασήμαντο.
Κανένας συνάδελφος δεν είναι παρίας και ζητιάνος της εργασίας.