Ανακοίνωση για την επίθεση στον πρύτανη της ΑΣΟΕ

Το πρωί της Πέμπτης 29 Οκτωβρίου 2020 η Πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας (ΑΣΟΕ) δέχθηκε επίθεση από άτομα του αναρχικού χώρου (αυτοπροσδιορίζονται ως «Πρωτοβουλία Μαχητικής Αλληλεγγύης») τα οποία εισέβαλαν και κατέλαβαν το χώρο. Τον δε Πρύτανη, κ. Δημήτριο Μπουραντώνη, τον προπηλάκισαν βάναυσα, κρεμώντας, μάλιστα, προς εξευτελισμό του γύρω από το λαιμό του επιγραφή με μήνυμα στήριξης των καταλήψεων.

Δεν μπορούμε, αρχικά, να μην επισημάνουμε τη «λεβεντιά» και τον «ηρωισμό» εκείνων, των πολλών, που επιτίθενται και εξευτελίζουν έναν άνθρωπο μόνο του, ο οποίος εκ της θέσεώς του δε θα τους αντιγύριζε χτύπημα ακόμα και αν μπορούσε. Πόσο ίδιοι, αλήθεια, με τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, τα οποία έβγαιναν να πραγματοποιήσουν ανάλογες «δράσεις» χτυπώντας, αυτοί οι πολλοί, μετανάστες που τύχαινε να περπατούν μόνοι τους στο δρόμο. Στοχοποίησαν τον κ. Πρύτανη γιατί είναι «συντηρητικός» και «οραματίζεται τον εξευρωπαϊσμό των πανεπιστημίων». Επιπλέον, «στο δημόσιο διάλογο, μέσα από άρθρα και συγγράμματά του υπεραμύνεται της ΕΕ και του ΝΑΤΟ»*. Με τέτοια...εγκληματική δράση που έχει ο κ. Πρύτανης, απορούμε πως δεν τον καρατόμησαν, κατά την πάγια τακτική των απανταχού τζιχαντιστών!

Σαν Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών καταγγέλλουμε την τραμπουκική επίθεση στην ΑΣΟΕ, την αντιδημοκρατική εισβολή και κατάληψη της Πρυτανείας και διατρανώνουμε τη συμπαράστασή μας στο πρόσωπο και το ρόλο του Πρύτανη. Η δημοκρατία οφείλει να αμυνθεί απέναντι σε κάθε δεδηλωμένο εχθρό της. Οι σύλλογοι των καθηγητών, καθώς και οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να αναλάβουν δράση. Καλούμε όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας να καταγγείλουν το περιστατικό.

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:

Ελευθερία διακίνησης ιδεών

Ελευθερία της επιστημονικής έρευνας

Σεβασμός στους θεσμούς του πανεπιστημίου

Σεβασμός στις υποδομές του πανεπιστημίου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

* Τις θέσεις τους αυτές τις αντιγράψαμε από επίσημο ιστότοπο του αναρχικού χώρου, όπου και ανάρτησαν τη «δράση» τους αυτή.

 

Ανακοίνωση για το σχέδιο νόμου του Υπουρείου Παιδείας

ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ

Το σχέδιο νόμου για την παιδεία που έφερε σε διαβούλευση η κυβέρνηση, γενικά, μπορεί να χαρακτηριστεί ως άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Οι αλλαγές που προτείνει είναι επιδερμικές, δε λύνει χρονίζοντα προβλήματα της εκπαίδευσης και δε βελτιώνει την διδακτική καθημερινότητα των εμπλεκομένων σ΄αυτή. Το νομοσχέδιο περιέχει αλλαγές, άλλες στο προς το βέλτιον και άλλες προς το χείρoν, οι οποίες όμως είναι μικρές, αποσπασματικές και κάποιες αποτελούν επαναφορά ρυθμίσεων που κατάργησε προηγούμενη κυβέρνηση και, ίσως, επαναφέρει κάποια επόμενη, ώστε να μην σταματήσουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Εμείς, ως Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών, περιμέναμε την κατάθεση του Νομοσχεδίου, ώστε, ύστερα από μελέτη των άρθρων του, να τοποθετηθούμε υπεύθυνα και σοβαρά πάνω στο νομοσχέδιο και όχι σε φήμες, διαρροές ή να συμμετέχουμε σε προαποφασισμένες αντιδράσεις.

ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ

Κατανοούμε ότι η εκπαιδευτική πολιτική μιας κυβέρνησης πρέπει να ατενίζει το μέλλον, κοντινό και μακρινό. Η παρούσα, όμως, εμπερίστατη κατάσταση που ζούμε, (με γενικό lock down μέχρι χθες και μερικό σήμερα), καθιστά την ανάρτηση του Νομοσχεδίου, το λιγότερο άκομψη, για να μην πούμε, ύποπτη. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητό και αποδεκτό από εμάς, τους επαγγελματίες της εκπαίδευσης, που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη και στην τάξη, την εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, να μαθαίνουμε τα «μαντάτα», από διαρροές στον τύπο, χωρίς νωρίτερα να έχει ζητηθεί η γνώμη μας και η επαγγελματική μας εμπειρία. Η διαβούλευση και, μάλιστα, εν μέσω πανδημίας, δε συνιστά διάλογο με τους εκπαιδευτικούς, αλλά με όλους τους πολίτες της χώρας.

Αναλυτικότερα, η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών τοποθετούμαστε επί των άρθρων, εστιάζοντας πρωτίστως, σε αυτά που αφορούν στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ε Π Ι Τ Ω Ν Α Ρ Θ Ρ Ω Ν

ΑΡΘΡΟ 2

Η εισαγωγή της διδασκαλίας, της Αγγλικής γλώσσας στην προσχολική εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο), μέσα από διάφορες δραστηριότητες, θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα είναι μέρος ενός ευρύτερου και συστηματικού σχεδιασμού, ώστε το ελληνικό σχολείο να μπορεί να αναβαθμίσει ουσιαστικά το επίπεδο σπουδών των ξένων γλωσσών - ειδικά των Αγγλικών - και, μάλιστα, να μπορεί, τελικά, ύστερα από 13 χρόνια εκμάθησης της αγγλικής να είναι σε θέση να πιστοποιεί την γλωσσική επάρκεια των μαθητών, εκδίδοντας αναγνωρισμένα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας.

ΑΡΘΡΟ 5 Αναγραφή χαρακτηρισμού διαγωγής στους τίτλους σπουδών.

Προσπαθούμε να καταλάβουμε με ποια λογική, ένα τόσο αναχρονιστικό και ανούσιο μέτρο, μπορεί να αποτελέσει μέσο - εργαλείο για την καλύτερη λειτουργία ενός σύγχρονου σχολείου. Γυρνώντας σαράντα χρόνια πίσω, τα απολυτήρια όλων των μαθητών έγραφαν, «Διαγωγή Κοσμιωτάτη», ακόμα και αν η διαγωγή κάποιων μαθητών δεν ήταν. Εκείνος που πιστεύει ότι η αναγραφή του χαρακτηρισμού της διαγωγής στα απολυτήρια θα αποτελέσει τροχοπέδη στην παραβατική συμπεριφορά κάποιων μαθητών, μάλλον δεν ξέρει από παιδιά.

ΑΡΘΡΟ 7 Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου.

Παρ. 5βα

Δείγμα ότι, το σχολείο αντιμετωπίζεται ως χώρος χωρίς μακρόπνοο σχεδιασμό, χωρίς προοπτική μακροπρόθεσμη, είναι η κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας από πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα και η επανεισαγωγή των Λατινικών. Φαίνεται ότι ξαναγινόμαστε θεατές ενός έργου κατά το οποίο τα μαθήματα χρησιμοποιούνται ως μέσο μέτρησης προοδευτισμού ή συντήρησης. Αντιθέτως, μια τέτοια στάση δε δείχνει, παρά έλλειμμα προσανατολισμού και οράματος για την παιδεία. Φυσικά, ως παράταξη, δεν παίρνουμε θέση υπέρ ή κατά κανενός μαθήματος. Θα προτείναμε, μάλιστα, την επιλογή Λατινικών ή Κοινωνιολογίας ανάλογα με τις σχολές (επιστημονικό πεδίο) που επιλέγει ο μαθητής.

Το σχέδιο νόμου, στο συγκεκριμένο θέμα, πέρα από το συνολικό αριθμό των ωρών διδασκαλίας ανά τάξη, δεν αναφέρει τον αριθμό των ωρών διδασκαλίας των μαθημάτων γενικής παιδείας και προσανατολισμού. Οι συνάδελφοι που διδάσκουν τα μαθήματα προσανατολισμού στη Γ΄ Λυκείου, φαίνεται να ομονοούν πως, η διδασκαλία επί 7ώρω εβδομαδιαίως στα μαθήματα αυτά, είναι ένα μέτρο που σε πρώτη φάση φαίνεται να απέδωσε καρπούς και βοήθησε τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Οπωσδήποτε, όμως, δεν πρόλαβε να κριθεί σε ένα εύλογο βάθος χρόνου και, ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι πρέπει να παραμείνει.

ΑΡΘΡΟ 8 Μέσος όρος προαγωγής στο λύκειο, το 10.

Θεωρούμε ότι, γενικά, είναι ένα θετικό μέτρο. Παράλληλα, όμως, προτείνουμε τη θέσπιση της ενισχυτικής διδασκαλίας και στο Λύκειο, ώστε οι «αδύναμοι» μαθητές να μπορούν να ενισχυθούν από το ίδιο το σχολείο.

Η επαναφορά δε της επαναληπτικής εξέτασης τον Σεπτέμβριο, δίνει μεν τον απαραίτητο χρόνο προετοιμασίας στους μαθητές, ωστόσο θα πρέπει να τους παρέχει και την απαραίτητη υποστηρικτική διδασκαλία, ώστε να καλυφθούν τα κενά τους και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της επόμενης τάξης. Εύκολα, λοιπόν, διερωτάται κανείς, πως είναι δυνατόν αυτά που αγνοούσε ένας “αδύναμος” μαθητής τον Ιούνιο, να τα γνωρίζει το Σεπτέμβριο, χωρίς κάποια υποστηρικτική διδασκαλία και βοήθεια;

ΑΡΘΡΟ 9 Τράπεζα Θεμάτων.

Άλλη μια επαναφορά ενός θεσμού (αν πρόκειται για επαναφορά ή για κάτι άλλο, μια που στο σχέδιο νόμου δεν διευκρινίζεται) που στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν (2013-2014) προκάλεσε σύγχυση, αναστάτωσε και τελικά, δεν απέδωσε αυτά που υποσχόταν. Έχει μείνει στη συλλογική μνήμη των εκπαιδευτικών, ως ένα μέτρο ιδιαίτερα πρόχειρο, κακής ποιότητας και λειτουργικά δύσχρηστο. Σε κάθε περίπτωση απαραίτητη προϋπόθεση λειτουργίας της τράπεζας θεμάτων είναι να έχει προηγηθεί η διδασκαλία του συνόλου της ύλης που με τη σειρά του προϋποθέτει την έγκαιρη τοποθέτηση καθηγητών στα σχολεία και την άμεση κάλυψη κενών.

Η παράταξή μας, προτείνει η Τράπεζα Θεμάτων να λειτουργήσει ως αποθετήριο γνώσης, εκπαιδευτικής εμπειρίας και καλών πρακτικών, τόσο για την αξιολόγηση των μαθητών, όσο και για τη σύνολη εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι προτείνουμε να έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα. Η εμπειρία του ΚΕΕ στο παρελθόν είναι μια ένδειξη ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό.

http://www.kee.gr/html/themata_main.php.

ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 10 έως 23

Η λειτουργία Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων είναι αναγκαία για την πρόοδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την καλλιέργεια της αριστείας, την εφαρμογή καινοτόμων πρακτικών στην εκπαίδευση, αλλά και την καλλιέργεια των βέλτιστων πρακτικών στο εκπαιδευτικό σύστημα για τη συνακόλουθη διάχυσή τους σε όλα τα σχολεία σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του Νομοσχεδίου. Οι αλλαγές που εισάγονται με το σχέδιο νόμου δεν μπορούν να κριθούν προκαταβολικά, αλλά μόνο μετά από μελέτη της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων που θα επιφέρουν.

ΑΡΘΡΟ 33 Προγραμματισμός σχολικής μονάδας, δράσεις και αξιολόγηση της πορείας του έργου.

Η αξιολόγηση από μόνη της δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή. Είναι ένα εργαλείο που αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την επίτευξη στόχων, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Η εισαγωγή της κρίνεται θετική, αλλά θα πρέπει να προβλέπεται ανατροφοδότηση και μεταβολές στην υλοποίησή της, ανάλογα με τον βαθμό εφαρμογής της και τα αποτελέσματά της. Η ίδια η διαδικασία θα πρέπει να προβλέπεται ότι μπορεί να βελτιωθεί με βάση τις απόψεις των εκπαιδευτικών που ουσιαστικά καλούνται να την εφαρμόσουν. Αυτό σημαίνει, ότι η διαδικασία της αξιολόγησης της εκάστοτε σχολικής μονάδας, θα πρέπει να μπορεί να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε σχολείου και των εκπαιδευτικών του. Δεν μπορεί π.χ. να είναι η ίδια ακριβώς διαδικασία για το 3ο Λύκειο και για το Λύκειο Σφακίων, ούτε μπορεί να απαιτεί την ίδια γραφειοκρατία από ένα σχολείο με προσωπικό 40 εκπαιδευτικούς και από ένα σχολείο με 20 εκπαιδευτικούς. Τέλος, θα πρέπει να μπορούν οι εκπαιδευτικοί να επεμβαίνουν δημιουργικά, να προτείνουν αλλαγές, βελτιώσεις και τροποποιήσεις, έτσι ώστε να είναι μια δυναμική διαδικασία και όχι μια απλή συμπλήρωση εκθέσεων.

Ως προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου, περιγράφεται η διαδικασία που από λίγο έως πολύ, πραγματοποιείται, έτσι κι αλλιώς, στα σχολεία κατά την έναρξη και τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Αποκτά, όμως, επίσημο χαρακτήρα με την περιγραφή, καταγραφή και σύγκριση των αποτελεσμάτων της, με εκείνα της προηγούμενης χρονιάς, την ανατροφοδότηση από τον Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου, καθώς και την αποτίμησή του στο τέλος του σχολικού έτους. Η διαδικασία ανάρτησης των αποτελεσμάτων, χωρίς αναφορά σε σχολείο, είναι μια θετική προσθήκη, αφού έτσι δεν κατηγοριοποιούνται οι σχολικές μονάδες.

Αναλυτικότερα, για το παρόν άρθρο, καταθέτουμε κάποιους επιπλέον προβληματισμούς:

1. Δεν θα πρέπει η διαδικασία αυτή να είναι μια απλή γραφειοκρατική διεκπεραίωση. 2. Θα πρέπει να λειτουργήσει ως μια προσπάθεια αυτοβελτίωσης του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου και όχι σαν μια προσπάθεια εμφάνισης “αποτελεσμάτων” και “δράσεων” που μόνο στόχο έχουν την καταγραφή και την προβολή, αλλά χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

3. Η διαδικασία αυτή δεν πρέπει να αυξήσει την ήδη μεγάλη γραφειοκρατία που υπάρχει στις σχολικές μονάδες.

4. Η περιγραφόμενη διαδικασία που ορίζεται για την αρχή του σχολικού έτους, προφανώς, θα πρέπει να γίνεται μόνο αφού έχουν καλυφθεί οι ανάγκες της σχολικής μονάδας σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την εφαρμογή αυτών των διαδικασιών με παρόντες τους μισούς εκπαιδευτικούς. Πως θα υλοποιηθεί ένας προγραμματισμός με τους εκπαιδευτικούς να τοποθετούνται κατά κύματα μέχρι και τον Ιανουάριο; Πως μπορεί να υλοποιηθεί ένας προγραμματισμός με τους μισούς εκπαιδευτικούς να μετακινούνται σε δύο ή τρεις σχολικές μονάδες μέσα στην εβδομάδα; Προφανώς, δεν περιμένουμε απάντηση, απλά, βλέπουμε κάποια πρακτικά προβλήματα που θα προκύψουν κατά την εφαρμογή. Δεν λέμε ότι η αυτοαξιολόγηση δεν πρέπει να γίνει, αλλά θέλουμε να τονίσουμε ότι τέτοιου είδους διαδικασίες θα πρέπει να είναι ευέλικτες και ευπροσάρμοστες στις ανάγκες κάθε σχολείου.

ΑΡΘΡΟ 37 Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας σχολικών μονάδων. Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που ήδη υπάρχει σε αρκετά σχολεία.

ΑΡΘΡΟ 38 Εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης.

Στην παρ.4 του συγκεκριμένου άρθρου αριθμούνται μερικά από τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού που θα αναλάβει αυτό το ρόλο. Πρόκειται για ένα φόρτο δυσανάλογα μεγάλο για κάποιον, ο οποίος έχει πλήρη διδακτικά καθήκοντα και, βέβαια, δεν έχει εκπαιδευτεί για ένα τέτοιο ρόλο. Η συμπληρωματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που θα αναλάβουν αυτό το ρόλο είναι σίγουρα χρήσιμη, αλλά δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να είναι επαρκής. Η επιμόρφωση που αναμένεται να λάβει ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης, είναι αναγκαία για όλους τους εκπαιδευτικούς και όχι μόνο για αυτόν. Με το θεσμό αυτό, φαίνεται, ότι το Υπουργείο Παιδείας θέλει ένα εκπαιδευτικό «πολυεργαλείο»! Προτείνουμε τον διορισμό Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών, οι οποίοι, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, θα μπορούν να συνδράμουν στη στήριξη παιδιών που δυσκολεύονται στη σχολική και προσωπική τους ζωή.

Θέλουμε να σημειώσουμε ότι, το Υπουργείο εμφανίζεται να θέλει να εκσυγχρονίσει το σχολείο αλλά, χωρίς χρήματα, μέθοδο και κόπο. Η διαδικασία της αξιολόγησης, αλλά και ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης, απαιτούν από τους καθηγητές χρόνο από αυτόν που, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Ας υποθέσουμε, ότι ένας εκπαιδευτικός διδάσκει 4 έως 5 ώρες ημερησίως (όπως η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων), είναι υπεύθυνος τμήματος (ή έχει αναλάβει το πρωτόκολλο, το πρακτικό, τα mail κλπ), έχει εφημερία 2 έως 3 φορές την εβδομάδα, ενώ χρειάζεται χρόνο στο σχολείο για την προετοιμασία των μαθημάτων (φωτοτυπίες, σημειώσεις κλπ), αλλά και στο σπίτι (διάβασμα, διόρθωση εργασιών, τεστ, διαγωνισμάτων). Σε αυτόν τον εκπαιδευτικό που, ενδεχομένως, έχει αναλάβει και κάποιο εξωδιδακτικό πρόγραμμα (περιβαλλοντικό, θεατρική ομάδα, Erasmus, σχολικό περιοδικό κλπ) έρχεται το Νομοσχέδιο, επιπρόσθετα, να του ζητήσει να μετέχει σε κάποια ομάδα δράσης και να δηλώσει εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης. Εύκολα μπορούμε να διερωτηθούμε, αν είναι δυνατόν κάποιος να τα καταφέρει όλα μαζί, το ίδιο καλά, χωρίς λάθη και παραλείψεις.

Επίσης, θα θέλαμε να θυμίσουμε σε όλους ότι το ελληνικό σχολείο λειτουργεί χωρίς γιατρό εργασίας (υποχρεωτικό στον ιδιωτικό τομέα) χωρίς ψυχολόγο ή κοινωνικό λειτουργό, αλλά και χωρίς γραμματέα, χωρίς συντηρητή και χωρίς φύλακα. Όλα τα παραπάνω τα κάνουν οι εκπαιδευτικοί, συν το διδακτικό τους έργο. Το υπουργείο έρχεται, λοιπόν, να μας πει ότι πρέπει να κάνουμε και κάτι ακόμα…

ΑΡΘΡΟ 40

Διακριθέντες σε διεθνείς μαθητικούς διαγωνισμούς να εγγράφονται στις σχολή που επιθυμούν, αρκεί να είναι στον προσανατολισμό που έχουν επιλέξει. Ένα μέτρο δίκαιο, που θα ωφελήσει τόσο τα σχολεία, στα οποία ανήκουν οι μαθητές αυτοί, όσο και τα πανεπιστήμια που θα υποδέχονται τους διακριθέντες.

ΑΡΘΡΟ 42 Διπλή μοριοδότηση εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας

Στα θετικά του Νομοσχεδίου καταγράφεται και η επαναφορά της διπλής μοριοδότησης των δυσπρόσιτων σχολείων, η κατάργηση της οποίας είχε οδηγήσει τα σχολεία αυτά να μένουν, για μεγάλο μέρος της σχολικής χρονιάς, χωρίς καθηγητές. Στο σημείο αυτό, θέλουμε να τονίσουμε, ότι μείζον της διαδικασίας μοριοδότησης είναι οι απαραίτητοι διορισμοί για την κάλυψη των κενών, όχι μόνο των δυσπρόσιτων, αλλά του συνόλου των σχολικών μονάδων της χώρας. Οι αναπληρωτές πρέπει να αναπληρώνουν μόνιμους, όταν παρίσταται ανάγκη και όχι να συμπληρώνουν τα κενά - τα τεράστια κενά – που ούτως ή άλλως υπάρχουν, λόγω απουσίας διορισμών τα τελευταία 12 χρόνια.

ΑΡΘΡΟ 44 Η τοποθέτηση των προσλαμβανομένων σε σχολικές μονάδες γίνεται με απόφαση του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Κατά τη διαδικασία των τοποθετήσεων προηγείται η κάλυψη λειτουργικών κενών σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.».
Ακούγεται λογικό αυτό το μέτρο, ωστόσο το πιο λογικό θα ήταν, η δέσμευση του υπουργείου ότι οι αναπληρωτές, για όλα τα μαθήματα, θα βρίσκονται στη θέση τους, αν όχι στην έναρξη του σχολικού έτους, το αργότερο, έως το τέλος του Σεπτεμβρίου. Εδώ, ίσως, είμαστε μπροστά σε ένα μέτρο όπου, με την άμεση και κατά προτεραιότητα κάλυψη των κενών στα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα, το Υπουργείο προσπαθεί να μετριάσει τις φωνές και τις διαμαρτυρίες της εκπαιδευτικής κοινότητας και των γονέων, για τη μη τοποθέτηση εκπαιδευτικών κατά την έναρξη, (αλλά και για μήνες ακόμα), σε πολλά σχολεία της χώρας. Έτσι, «καλύπτω τα κενά για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα και για τα υπόλοιπα, έχει ο Θεός…».

ΑΡΘΡΟ 51

Ηλικία εγγραφής στα ΕΠΑΛ τα 17 χρόνια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ισχύσει ένα τέτοιο μέτρο. Δεν θεραπεύει κανένα πρόβλημα, αντιθέτως δημιουργεί πολλά άλλα με κυριότερο τον άδικο και αντισυνταγματικό αποκλεισμό μεγάλου ποσοστού μαθητών από την τεχνική εκπαίδευση.

ΑΡΘΡΟ 76-83 Διπλά Ξενόγλωσσα Προγράμματα Σπουδών και

ΑΡΘΡΟ 84 Θερινά προγράμματα σπουδών.

Αφορούν ρυθμίσεις προς μια σύγχρονη αντίληψη σπουδών και με πολλές δυνατότητες και οφέλη για τις σχολές.

Τέλος, η σε συνθήκες πανδημίας εφαρμογή της εξ αποστάσεως διδασκαλίας, κατέδειξε την αναγκαιότητα επαρκούς χρήσης της ψηφιακής τεχνολογίας, τόσο για τους μαθητές, όσο και για τους καθηγητές. Επομένως, θεωρούμε την ενίσχυση του μαθήματος της Πληροφορικής, εκ των ων ουκ άνευ. Αυτό σημαίνει, ότι:

• Τα προγράμματα σπουδών του σχολείου, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, θα πρέπει να περιλαμβάνουν επαρκείς ώρες διδασκαλίας του μαθήματος.
• Τα εργαστηριακά τμήματα θα πρέπει να είναι ολιγομελή και να λειτουργούν σε πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια.
• Το ΙΕΠ οφείλει να εγγυάται τη συνεχή ανανέωση του εκπαιδευτικού υλικού του μαθήματος, ανά βαθμίδα, χωρίς απαραιτήτως τη δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία της εκτύπωσης και διανομής σχολικού εγχειριδίου.
• Όπως και για τις ξένες γλώσσες, το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να θέσει ως γενικότερο στόχο, τη δυνατότητα πιστοποιημένης επάρκειας των ψηφιακών δεξιοτήτων όλων των μαθητών, ώστε μετά το πέρας της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης, να μην απαιτείται να πληρώνουν δίδακτρα σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια για την κτίση τέτοιων τίτλων πιστοποίησης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Συμπερασματικά, το Νομοσχέδιο της παρούσας κυβέρνησης, κινείται στην ίδια κατεύθυνση με τα Νομοσχέδια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δεν είναι αποτέλεσμα ουσιαστικού διαλόγου ή μακρόπνοου σχεδιασμού και δεν βασίζεται σε ένα όραμα ή πλάνο για την εκπαίδευση του μέλλοντος. Επίσης, δεν προηγήθηκε κανένας διάλογος, ιδιαίτερα με τα εκπαιδευτικά σωματεία, πόσο μάλλον με την εκπαιδευτική κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος κατάθεσης είναι λάθος (εν μέσω πανδημίας), ουσιαστική διαβούλευση δεν έγινε και από πλευράς ουσίας, μοιάζει, μάλλον, σαν επικοινωνιακό πυροτέχνημα παρά σαν ουσιαστική απάντηση στα προβλήματα της εκπαίδευσης.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΟΚ

Αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι.
Ποιος θα περίμενε ότι αυτό που θα μοιραζόμασταν με τους άλλους, τούτο το Πάσχα, είναι
μόνο ευχές από μακριά; Ποιος θα περίμενε, ότι το μέγιστο και ουσιωδέστερο αγαθό του
σχολείου, που είναι η κοινωνικοποίηση των παιδιών και η ένταξή τους στην ευρύτερη
κοινωνία από εκείνη της οικογένειά τους, θα γινόταν εν μία νυκτί απαγορευμένος καρπός;
Όλα, πια, εξ αποστάσεως! Εξ αποστάσεως μαθήματα, εξ αποστάσεως σχέσεις, εξ αποστάσεως
γιορτές, εξ αποστάσεως επικοινωνία, εξ αποστάσεως αγορές, εξ αποστάσεως ευχές.
Εκτός από την πανδημία και το θάνατο που αυτή επιφέρει, η ενδεχόμενη και επερχόμενη
φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της γης, απειλούν τις κοινωνίες με
αποδόμηση, εντάσεις και ρήξη του κοινωνικού τους ιστού.
Όλο αυτό το διάστημα που ως τώρα έχουμε διανύσει, αλλά και αυτό που με άγνωστη
διάρκεια θα έρθει, συμμετέχουμε όλοι σε μια εθνική, αλλά και παγκόσμια, προσπάθεια
ανάσχεσης της πανδημίας κλεισμένοι, κατά το δυνατόν, στα σπίτια μας. Πίσω, όμως, από τις
κλειστές πόρτες των σπιτιών μας, ας κρατήσουμε ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς και της
διάνοιάς μας, αφήνοντας χώρο σε εκείνους που είναι μόνοι και αδύναμοι. Η αλληλεγγύη μας
είναι το σπουδαιότερο φάρμακο απέναντι στη λοιμική της μοναξιάς, της φτώχειας και της
εγκατάλειψης, που είναι ιοί φονικότεροι από τις πανδημίες.
Τέτοιες μέρες, η σκέψη μας βρίσκεται κοντά στους συμπολίτες μας που πάσχουν από τον ιό
και τις οικογένειές τους. Με ευγνωμοσύνη ατενίζουμε εκείνους που με τον κόπο και την
θυσιαστική τους αυτοπροσφορά υπηρετούν το κοινό καλό. Μιλάμε για γιατρούς και
νοσηλευτές, για εργαζόμενους σε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, για εκείνους που εργάζονται
στην παραγωγή και πώληση αγαθών απαραίτητων για την επιβίωσή μας, στις μεταφορές και
γενικά για όλους εκείνους που η εργασία τους, τούς έταξε να πρέπει να ρισκάρουν κάθε μέρα
την υγεία τους και τη ζωή τους, ώστε η εμπερίστατη κοινωνία μας αυτές τις μέρες να
παραμείνει εύρυθμη και πολιτισμένη.
Ο δε κλάδος μας, των εκπαιδευτικών, επέδειξε υπευθυνότητα και ζήλο αξιέπαινο, ώστε όλη η
ελληνική κοινωνία να αναγνωρίζει την προσφορά του στην στήριξη των μαθητών, όλων των
βαθμίδων, με κάθε πρόσφορο τρόπο.
Η γιορτή δεν είναι μια υποχρέωση, αλλά μια ανάγκη για ένα πλάσμα κοινωνικό όπως ο
άνθρωπος. Ο παλιός μας δάσκαλος, ο Δημόκριτος, έλεγε ότι «ζωή χωρίς γιορτή είναι σαν ένας
μακρύς δρόμος δίχως ένα πανδοχείο»* χωρίς δηλ μια στάση για ανάπαυση. Σ΄αυτό το μακρύ
και αβέβαιο δρόμο που διανύουμε, το Πάσχα (= πέρασμα) αναδεικνύεται σε ελπίδα και στόχο.
Όπως ο δρόμος για την ανάσταση του Χριστού πέρασε μέσα από τα πάθη και τη σταύρωσή
του, έτσι κι εμείς, ας ελπίσουμε ότι μετά από τόσο πόνο και θάνατο, η ανάσταση της
ανθρωπότητας δε θα βραδύνει πολύ.
Σας ευχόμαστε ολόψυχα υγεία, χαρά, ειρήνη, ευθυμία και ελπίδα.
Καλή Μ. Εβδομάδα και καλό Πάσχα.
Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών Χανίων
* Βίος ἀνεόρταστος μακρὴ ὁδὸς ἀπανδόκευτος (Δημόκριτος, Αποσπάσματα)
ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Η ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

«Μια εξίσωση, χωρίς ίσους όρους»

     Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί

   Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας τραγωδίας που εκτυλίσσεται στα βόρεια και ανατολικά σύνορα της πατρίδας μας.

Χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι, διωγμένοι από τις πατρίδες τους, είτε εξαιτίας πολέμων είτε εξαιτίας της φτώχειας, αποπειρώνται να μεταβούν στην Ευρώπη με τρόπο μαζικό, αλλά και –δυστυχώς - βίαιο.

     Το ότι η μαζική αυτή μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών είναι κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη από το ισλαμοδικτάτορα, Ερντογάν, είναι, νομίζουμε, ηλίου φαεινότερο. Το γεγονός ότι στα βουλγαροτουρκικά (και επίσης ευρωτουρκικά) σύνορα επικρατεί παράξενη και ακατανόητη ησυχία πείθει και τους λιγότερο καχύποπτους για το κατευθυνόμενο του πράγματος. Το ότι όμως, αρκετοί από αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους έχουν ωθηθεί να εισέλθουν στη χώρα μας με βίαιο τρόπο και χωρίς όρους και προϋποθέσεις, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από ένα κράτος που θέλει να είναι κυρίαρχο. Κανένα δίκαιο δεν μπορεί να παράγει άδικη βία. Αν για εμάς όλοι αυτοί δεν είναι εχθροί (και σίγουρα δεν είναι), τότε δε θα πρέπει να είμαστε κι εμείς για αυτούς. Όλος αυτός ο πετροπόλεμος και η ανταλλαγή δακρυγόνων δεν μπορεί να παράγει δίκαιο.

    Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) που ισχυρίζεται ότι «κατανοεί», «συμπαρίσταται», «αναγνωρίζει» το τεράστιο ζήτημα που έχει ανακύψει με τις προσφυγικές ροές! Μια ΕΕ που είναι διατεθειμένη να «βοηθήσει» πληρώνοντας σε Ευρώ, όσα σαν Ένωση πολιτισμένων και προοδευτικών κρατών δεν είναι διατεθειμένη να κάνει. Δηλ. κάτι σαν «κάντε ό,τι νομίζετε και φέρτε μου εμένα το λογαριασμό»! Η απροθυμία των περισσότερων χωρών της ΕΕ να μοιραστούν με την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα είναι σκανδαλώδης και δείχνει ότι έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε προς μια πραγματικά Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Η ρητορική της πλειοψηφίας της ΕΛΜΕ Χανίων (Παρεμβάσεις και Αγωνιστική Συσπείρωση - ΠΑΜΕ) που εκφράστηκε με την ανακοίνωση της 2/3/2020 με την οποία ζητά της ελεύθερη και απροϋπόθετη είσοδο όλων των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, μάς κάνει να σκεφτόμαστε ότι οι συνάδελφοι αυτών των παρατάξεων ζητάνε - απαιτούν, καλύτερα - από τη χώρα, ό,τι τα ανήλικα παιδιά από τον μπαμπά τους: να είναι παντοδύναμος, θαυματοποιός και να σκοτώνει τον κακό λύκο!

Δείχνουν να μην μπορούν:

• Να αξιολογήσουν τον παρόντα ιστορικό χρόνο, τις υποδομές της χώρας, αλλά και τη γεωγραφική φυσιογνωμία της.
• Να μην αναγνωρίζουν τις δυσκολίες και την κόπωση των κατοίκων κυρίως των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου, από τις συνεχιζόμενη εδώ και χρόνια προσφυγική κρίση και συνύπαρξη με καταυλισμούς – ανοιχτές φυλακές.
• Να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ εκείνου που ζητά να εισέλθει σε μια χώρα και εκείνου που πετά πέτρες και απαιτεί να μπει στη χώρα αυτή με τους δικούς του όρους.
  
  
• Να καταλάβουν ότι αν πέσουν τα «τείχη» της Ελλάδος, ώστε να εισέλθουν όλοι αυτοί οι δυσκολεμένοι και διωγμένοι από τις εστίες τους άνθρωποι, δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα θα πέσουν και τα τείχη όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Να διαβλέψουν ότι αν πραγματοποιούνταν οι προτάσεις τους ένας νέος εθνικός διχασμός θα ξεσπούσε και η ακροδεξιά ρητορική θα έβρισκε ευρεία απήχηση σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

    Το αίτημα της πλειοψηφίας της ΕΛΜΕ Χανίων να παραχωρηθούν διαμερίσματα και επιδόματα σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες, μας κάνει, επίσης, να αναρωτιόμαστε πως όλα αυτά φαντάζονται πως θα πραγματοποιηθούν: από εθνικούς πόρους (μιας χρεωκοπημένης Ελλάδας) ή από την ΕΕ, (της οποίας, οι ίδιοι, είναι ορκισμένοι εχθροί);

ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

    Το κύριο πρόβλημα των προσφύγων και μεταναστών δεν είναι ότι είναι μουσουλμάνοι ή Αφγανοί ή Πακιστανοί. Το πρόβλημα είναι ότι είναι ΦΤΩΧΟΙ και τους φτωχούς δεν τους θέλει κανείς, ούτε καν οι ομοεθνείς τους, ούτε οι ομόθρησκοί τους. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που οι άνθρωποι αυτοί δεν κατευθύνονται τόσο μαζικά στα πλούσια ισλαμικά κράτη του Περσικού κόλπου. Και ένας ακόμη λόγος: δεν αφήνεις ένα ανελεύθερο, καταπιεστικό καθεστώς για να πας σε ένα άλλο ανελεύθερο και καταπιεστικό κράτος! Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε ότι, δυστυχώς, Ισλάμ, δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν ως τώρα, ιστορικά, συναντηθεί και αυτό το λέμε χωρίς ίχνος μισαλλοδοξίας και ισλαμοφοβίας.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

• Οφείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει ένωση λαών και φορέας των αξιών του ανθρωπισμού και όχι μόνο ένωση τεχνοκρατών. Οι πρόσφυγες που αποδέχονται και αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες του δυτικού πολιτισμού να εισέλθουν ελεγχόμενα, με ανθρώπινους όρους και να επιμεριστούν στις χώρες της Ένωσης, κατ΄αναλογίαν πληθυσμού και οικονομικής δυναμικότητας. Οφείλει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση.
• Θεωρούμε ότι η λελογισμένη είσοδος και ένταξη προσφύγων και μεταναστών στον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της Ελλάδας (με εργασία και όχι επιδόματα) θα εμπλουτίσει τη χώρα μας και δε θα τη ζημιώσει. Όπως συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν κατά τη μακραίωνη ιστορία μας, ίσως και σήμερα οι επόμενοι Έλληνες πολίτες περιμένουν να μπουν στη χώρα είτε περπατώντας, είτε κολυμπώντας.
• Ανάγκη πάσα να υπάρξει άμεση μέριμνα για τα ασυνόδευτα παιδιά.
• Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει αποθήκη ανθρώπων. Άλλο πρόσφυγας και άλλο μετανάστης. Το να «τσουβαλιάζονται» όλοι τους, μαζικά και άκριτα, σε καταυλισμούς, αδικούνται, πρωτίστως, αυτοί που πραγματικά κινδυνεύουν και ζητούν άσυλο.
• Όσο για τους χριστιανούς συμπολίτες μας και τη λεγόμενη χριστιανική μας κληρονομιά και κουλτούρα (ελληνική και ευρωπαϊκή), αυτή καλό είναι να φανεί κάποια στιγμή στην πράξη και όχι να εξαντλείται σε επετειακά κηρύγματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός έγινε πρόσφυγας στην Αίγυπτο για να γλυτώσει «απ΄του Ηρώδη το μαχαίρι». Φανταζόμαστε τι εξέλιξη θα είχε η ιστορία, αν οι Αιγύπτιοι τον επαναπροωθούσαν πίσω στην Ιουδαία;

Η ανθρώπινη ιστορία εδώ και χιλιετίες έχει γραφτεί μέσα από τις μετακινήσεις των πληθυσμών και δε νομίζουμε ότι θα πάψει να γράφεται με τον ίδιο τρόπο. Η ελληνική κουλτούρα και πολιτισμός δημιουργήθηκαν μέσα από τη σύνθεση και τη μείξη. Αυτή είναι άλλωστε και η ομορφιά τους. Όλοι εκείνοι (εγχώριοι ή εισαγόμενοι) που ονειρεύονται μια φυλετικά ή θρησκευτικά «καθαρή» και αποστειρωμένη από κοινωνικούς και άλλους «ιούς» κοινωνία, ζούνε σε ένα παράλληλο σύμπαν και μόνο κακές υπηρεσίες προσφέρουν στον τόπο μας.

    Αγαπητοί συνάδελφοι

   Θελήσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας γιατί το κείμενο της ΕΛΜΕ Χανίων για το προσφυγικό δε μας εκφράζει στα περισσότερα σημεία του, αλλά και στο ύφος του.

Η απάντηση στο φοβικό, «να πάτε από εκεί που ήρθατε», δεν μπορεί να είναι το νηπιακό, «ελάτε όλοι εδώ, όλοι οι καλοί χωράνε». Στα πολυσύνθετα προβλήματα δε χωράνε απλουστευτικές λύσεις (βλ. λαϊκισμός), γιατί κινδυνεύουν να παραμείνουν άλυτα.

Οφείλουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε το δύσκολο ζήτημα του προσφυγικού με νου, περίσκεψη, σχεδιασμό και πάνω από όλα με ανοιχτή καρδιά. Αν δεν τα καταφέρουμε τότε η βαρβαρότητα από τη μία και η ελαφρότητα από την άλλη θα έχουν ολοκληρωτικά νικήσει.

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

• 
  

Εκλογές ΕΛΜΕ Χανίων και συγκρότηση προεδρείου

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Χρόνια πολλά, καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους και όλες.

Θέλουμε, καταρχάς, να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για την μεγάλη συμμετοχή των συναδέλφων στις πρόσφατες εκλογές της ΕΛΜΕ Χανίων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να βλέπουμε ότι οι συνάδελφοι ενδιαφέρονται για την πορεία της ΕΛΜΕ παρά το γεγονός ότι οι παρατάξεις κάνουν ό,τι μπορούν για να τους απομακρύνουν.

Θέλουμε, λοιπόν, να ευχαριστήσουμε τους συναδέλφους για την συμμετοχή τους και ιδιαίτερα αυτούς που μας τίμησαν με την ψήφο τους. Θα προσπαθήσουμε να μην τους απογοητεύσουμε και θα συνεχίσουμε να υψώνουμε μια ανεξάρτητη φωνή μέσα στην κομματική – παραταξιακή πραγματικότητα της ΕΛΜΕ Χανιών.

Στο προεδρείο της ΕΛΜΕ Χανίων τα τελευταία τέσσερα χρόνια συμμετέχουν οι παρατάξεις του χώρου των Παρεμβάσεων και ο πρόεδρος έχει αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα. Βέβαια, σύμφωνα με την απόφαση των συναδέλφων στις πρόσφατες εκλογές, οφείλουν να συνεχίσουν.

Σεβόμενοι απόλυτα την ετυμηγορία των συναδέλφων ευχόμαστε στο νέο προεδρείο καλή δύναμη στην προσπάθεια που θα αναλάβει.

Ως «Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών» θα θέλαμε να συνδράμουμε την προσπάθεια αυτή, όπως είχαμε κάνει άλλωστε την περίοδο 2013-2015 από τη θέση του Γενικού Γραμματέα. Δυστυχώς, όμως, η εμπειρία των τεσσάρων προηγούμενων ετών και η πρακτική και η ρητορική των εν λόγω παρατάξεων δεν μας αφήνουν περιθώρια συμμετοχής. Έτσι, δεν μπορούμε να μετέχουμε σε προεδρείο προγραμματικό, αλλά ούτε και αναλογικό, με δυνάμεις που δεν έχουν σκοπό να συνεργαστούν, να συζητήσουν και να συνδιαμορφώσουν αποφάσεις, αλλά μόνο να επιβάλουν την κομματική - πολιτική τους άποψη.

Η τακτική αυτή οδήγησε το σωματείο μας σε μια φθίνουσα πορεία απομόνωσης και αποσυσπείρωσης. Το πολιτικό σκεπτικό όλων των αποφάσεων που εξέδωσε η ΕΛΜΕ αφορούσε ένα στενό κομματικό ακροατήριο, ενώ όλες οι προσπάθειες που έγιναν από εμάς για την δημιουργία ενός συναινετικού κλίματος, έπεσαν στο κενό.

Η κομματική – ξύλινη γλώσσα της ΕΛΜΕ ήταν μάλλον αδιάφορη για το μέσο συνάδελφο, ενώ οι πολυσέλιδες ανακοινώσεις και τα «σεντόνια» των αιτημάτων μάλλον δεν διαβάστηκαν από μη κομματικούς αναγνώστες.

Η ΕΛΜΕ Χανίων απομονώθηκε από τους φορείς και τους συλλόγους της πόλης μας, ενώ επιδόθηκε σε μια αέναη αναζήτηση του συντονισμού συγκεκριμένων πρωτοβάθμιων σωματείων με μια στενή ιδεοληπτική προσέγγιση. Παράλληλα, δεν κατάφερε να δημοσιεύσει οικονομικό απολογισμό τα τελευταία δύο χρόνια ενώ δεν προσπάθησε καν να τιμήσει τους αφυπηρετήσαντες συναδέλφους το 2019, σπάζοντας μια παράδοση πολλών ετών.

Καμία προσπάθεια δεν έγινε για δράσεις γενικού, επιστημονικού ή πολιτιστικού ενδιαφέροντος, ενώ δεν έγινε καν προσπάθεια για κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας του σωματείου το 2019.

Οι δράσεις του σωματείου μας εξαντλήθηκαν σε ένα χείμαρρο πανομοιότυπων ανακοινώσεων και μια πλειάδα δράσεων - κυρίως παραστάσεων διαμαρτυρίας στα γραφεία της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων - με μικρή συμμετοχή συναδέλφων. Το προεδρείο επένδυσε στο να τηρεί «απουσιολόγιο» στις κάθε τύπου δράσεις και να υπενθυμίζει συνεχώς ότι “μόνο εμείς αγωνιζόμαστε”, πράγμα σωστό, γιατί οι συνάδελφοι απουσίαζαν.

Σε κάθε περίπτωση εμείς, ως Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών, βλέπουμε το ΔΣ ως μέρος σύνθεσης απόψεων και όχι ως τόπο κομματικής επιβολής.

Θέλουμε να συγχαρούμε όλες τις παρατάξεις που πήραν μέρος στις εκλογές και να ευχηθούμε καλή δύναμη στο έργο που αναλαμβάνουν.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ