Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

Ανακοίνωση της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών για τις Εκλογές για ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων

Με τις εκλογές της 1ης Δεκεμβρίου 2021 οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί της Μέσης Εκπαίδευσης των Χανίων καλούμαστε να εκλέξουμε τους εκπροσώπους μας στο τοπικό μας σωματείο, την ΕΛΜΕ.


Είναι, νομίζουμε, προφανές πια σε όλους και όλες ότι ως πρωτοβάθμιο συνδικαλιστικό σωματείο η ΕΛΜΕ Χανίων βρίσκεται σε μια χρόνια στασιμότητα και αδυναμία να εκφράσει λόγο ουσιαστικό και να εμπνεύσει τους συναδέλφους για κοινές προσπάθειες και δράσεις. Απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι, παρά την παραδοσιακά μεγάλη συμμετοχή των συναδέλφων στις εκλογές, δεν υπάρχει ανάλογη συμμετοχή στις συνελεύσεις ή τις δράσεις του σωματείου.


Παράγωγο αυτής της στασιμότητας είναι ο καταιγισμός ψηφισμάτων επί παντός επιστητού, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι κατασκευάσματα των εν Αθήναις ή των απανταχού κομματικών μηχανισμών των παρατάξεων που απαρτίζουν το ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων. Κατανοούμε ότι οι μεγάλοι πολιτικοί και κομματικοί σχηματισμοί έχουν τέτοιου είδους «ευκολίες», αλλά το γεγονός είναι ότι οι τοπικές ΕΛΜΕ αντιμετωπίζονται ως παραμάγαζα ή ως ιδεολογικά φέουδα των κομμάτων.

Έτσι, είμαστε μπροστά στο φαινόμενο να πρέπει να χωρέσουν μέσα σε ένα έγγραφο της ΕΛΜΕ Χανίων η απεργία των ανθρακωρύχων της Χιλής, μέχρι η αξιολόγηση και οι ελλείψεις των σχολείων μας. Ενδιάμεσα δε, η υπενθύμιση σε κάθε «ξεχασιάρη» συνάδελφο των διαχρονικών ευθυνών των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, λες και περιμένανε οι συνάδελφοι την ΕΛΜΕ Χανίων για το μάθουν. Ίσως γι΄αυτό τα έγγραφά μας είναι γεμάτα bold και υπογραμμίσεις, λες και οι συνάδελφοι που θα τα διαβάσουν (;) δεν μπορούν να ξεχωρίσουν από μόνοι τους το ουσιώδες από το δευτερεύον και μάλλον περιττό.

Φυσικά δεν ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει κάποια παράταξη που κατέχει το σύνολο της αλήθειας. Συχνότατα, όλοι αναγνωρίζουμε τα προβλήματα της εκπαίδευσης και του κλάδου μας, όμως οι αναλύσεις και οι προτάσεις μας διαφέρουν, κάποιες φορές ριζικά.


Πιστεύοντας ακράδαντα ότι η δύναμη του σωματείου μας βρίσκεται στη σύνθεση απόψεων και ιδεών, καθετί που μας απομακρύνει από αυτή την προοπτική μας βρίσκει αντίθετους.


Στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία ο κλάδος βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού, αμηχανίας και απογοήτευσης.

Έτσι, από την μια έχουμε:

  • Την αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό της υπουργού Παιδείας, που αγνόησε τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, η οποία εκφράστηκε με αποχή πάνω από 90% από τις εκλογές για τους αιρετούς συμβούλους με ηλεκτρονική ψηφοφορία.

  • Τον διορισμό αντιπροσώπων, αντί αιρετών, στα υπηρεσιακά συμβούλια.

  • Την κατάθεση σημαντικών νομοσχεδίων χωρίς να έχει προσκληθεί η ΟΛΜΕ (έστω για τους τύπους) σε διάλογο.

  • Την προσφυγή σε δικαστικά μέσα για την αντιμετώπιση των διεκδικήσεων του κλάδου.

  • Την κατάργηση μαθημάτων και ειδικοτήτων εν μια νυκτί και με το έτσι θέλω, κ.α.

Και από την άλλη την πολυγλωσσία και τις κομματικές αγκυλώσεις της ΟΛΜΕ, συνεπικουρούμενης, βεβαίως, από τη μονίμως «στα κάγκελα» πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων, οι οποίες οδήγησαν τον κλάδο σε άλλη μια αποτυχημένη σύγκρουση. Μιλάμε για κινήσεις χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα, χωρίς αντιπρόταση. Σε κάθε νομοσχέδιο η απάντηση δεν μπορεί να είναι πάντα το … «πάρτε το πίσω». Χωρίς προτάσεις και χωρίς στοχευμένες δράσεις δεν μπορεί να υπάρξει επίτευξη στόχων.


Συνεπείς με τις διακηρύξεις μας, είπαμε καθαρά τη γνώμη μας, τη χρονιά που πέρασε, στο ζήτημα της δημιουργίας του Πειραματικού Γυμνασίου, αλλά και στο ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών μονάδων. Θεωρούμε τις προτάσεις μας ρεαλιστικές και αγωνιστικές.

Η δημιουργία ενός Πειραματικού σχολείου στον νομό μας (Σημ: η συνεχιζόμενη από κάποιες παρατάξεις σύγχυσή του με τα Πρότυπα Σχολεία είναι εσκεμμένη, άδικη και εν τέλει ύποπτη) θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία, αφενός μεν να υπάρξει ένας μόνιμος δίαυλος επικοινωνίας και συνεργασίας του σχολείου με τα ελληνικά πανεπιστήμια, αφετέρου δε η εφαρμογή καινοτόμων δράσεων και διδακτικών πρακτικών (πράγμα που δε μονοπωλούν, βεβαίως, τα πειραματικά σχολεία) να περάσουν και στα υπόλοιπα σχολεία μέσα από νέα προγράμματα σπουδών, από τη δημιουργία επιστημονικών ομίλων, κλπ. Για να γίνουν πράξη όλα τα παραπάνω θα έπρεπε ως κλάδος να διατυπώσουμε προτάσεις και να απαιτήσουμε ο θεσμός αυτός να μην είναι κενό γράμμα (όπως είναι δεκαετίες τώρα) αλλά να λειτουργήσει για τον σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκε. Και βέβαια, η μέχρι σήμερα υλικοτεχνική ανεπάρκεια του σχολείου αυτού, παρά τις κατά την έναρξη του σχολικού έτους γενναιόδωρες υποσχέσεις, μάλλον επιβεβαιώνει τον παραπάνω ισχυρισμό.


Όσο για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, πιστεύουμε ότι τον χρόνο που αφιερώσαμε, ως κλάδος, στη δαιμονοποίησή της, θα έπρεπε να τον χρησιμοποιήσουμε στο να βελτιώσουμε με προτάσεις και υποδείξεις το τερατώδες γραφειοκρατικό δημιούργημα της κας Κεραμέως και των συν αυτή - άσχετων καθώς φαίνεται με την εκπαίδευση – γραφιάδων. Όχι, σε μια αξιολόγηση απολογητική και παθητική. Ναι, σε μια αξιολόγηση ενεργητική, δημιουργική και καταγγελτική των χρόνιων ελλείψεων και των λειτουργικών αγκυλώσεων της εκπαίδευσης. Ποιοι άραγε γνωρίζουν καλύτερα τον χώρο της εκπαίδευσης από εμάς, τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς;

Παράλληλα καταθέτουμε τις προτάσεις μας για τη λειτουργία και τη δραστηριότητα της ΕΛΜΕ Χανίων, οι οποίες εκτιμούμε ότι θα βελτιώσουν τη λειτουργία, θα εμπλουτίσουν τις δράσεις και θα βοηθήσουν να πλησιάσουν ξανά οι συνάδελφοι το σωματείο.

Οργανωτικά θέματα

  • Να σταματήσουμε πια την κοροϊδία με τις “Γενικές Συνελεύσεις” των 30 παραταξιακών μελών και να δώσουμε λόγο στους Συλλόγους, ως ευέλικτα σώματα ενημέρωσης και ζύμωσης. Έτσι κι αλλιώς, αποφάσεις των 30 δεν μπορούν να δεσμεύουν τους 1300.

  • Έγκαιρη έκδοση ημερήσιας διάταξης του ΔΣ και γρήγορη έκδοση των αποφάσεων.

  • Εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο, ώστε να σταματήσουν οι κομματικοί-παραταξιακοί διαχωρισμοί.

  • Εκλογικές διαδικασίες με ένα μεικτό μοντέλο ψηφοφορίας. Άμεση συμμετοχή (με φυσική παρουσία) για όσους μπορούν και θέλουν, αλλά και εναλλακτικά να δίνεται η δυνατότητα της διαδικτυακής ψήφου για όσους αδυνατούν να προσέλθουν στην κάλπη.

Οικονομικά θέματα

  • Κατάθεση ετήσιου οικονομικού προϋπολογισμού και απολογισμού όπως είχαμε καταφέρει να γίνεται τη διετία 2014-2015. Πλήρης διαφάνεια, αλλά και ενημέρωση των συναδέλφων για τις δαπάνες της ΕΛΜΕ.

  • Μείωση της ετήσιας συνδρομής στα 18 ευρώ (απόφαση ΔΣ ΑΠ920 13/3/2014)

  • Κατάργηση του ξεχωριστού απεργιακού ταμείου και μεταφορά των πόρων στο ταμείο αλληλεγγύης της ΕΛΜΕ.

Παράλληλες δράσεις ΕΛΜΕ Χανίων

  • Η ΕΛΜΕ Χανίων, βάσει καταστατικού, αποτελεί και επιστημονικό σωματείο, καθώς τα μέλη της είναι επιστήμονες από όλο το φάσμα των επιστημών, της τεχνολογίας και των τεχνών. Απαραίτητη, λοιπόν, είναι η μέριμνα της ΕΛΜΕ για την ενημέρωση συναδέλφων σε θέματα με επιστημονικό περιεχόμενο, αλλά και η συμμετοχή και διοργάνωση επιστημονικών συνεδρίων, σεμιναρίων, ημερίδων επαγγελματικής βελτίωσης και κατάρτισης, σε συνεργασία με διάφορους επιστημονικούς φορείς και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

  • Αναβάθμιση κάρτας μέλους ΕΛΜΕ με επαναφορά και εμπλουτισμό των προσφορών σε προϊόντα και υπηρεσίες, κάτι που συμβαίνει σε άλλες ΕΛΜΕ της χώρας.

  • Σχεδιασμός και υλοποίηση δράσεων πολιτιστικού, αθλητικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα, καθώς και προσπάθεια σύστασης θεατρικής, κινηματογραφικής ομάδας.

  • Δημιουργία πολυχώρου πολιτισμού, ο οποίος, εκτός από τόπος συνάντησης εκπαιδευτικών θα είναι και χώρος εκδηλώσεων της ΕΛΜΕ. 


    ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.

    ΣΥΝΘΕΤΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕΙΣ.

    ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ.


     Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στις εκλογές και να αποφασίσουν για το μέλλον του σωματείου την επόμενη διετία, γιατί εν τέλει η συμμετοχή είναι δύναμη.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021

Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών 2η Ανακοίνωση για την Αξιολόγηση

 

Το διαφαινόμενο αδιέξοδο στον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στο νόμο για την εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας δημιουργεί ερωτηματικά για το χειρισμό του, αρνητικά συναισθήματα, απογοήτευση και φουντώνει τις έριδες για την πατρότητά του.

Ο φόβος και η δικαιολογημένη αγανάκτηση όλων των συναδέλφων για μια ενδεχόμενη άδικη στοχοποίησή μας, τόσο από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, όσο και από την κοινωνία, ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης, μας έχει οδηγήσει σε αμυντική περιχαράκωση και σε ένα νέο κυνήγι μαγισσών.

Από την άλλη, γνωρίζουμε ότι αναλαμβάνουμε καθημερινά το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί, όχι με τη έννοια της γραφειοκρατικής διεκπεραίωσης των εκπαιδευτικών μας καθηκόντων, αλλά με την εργατικότητα, τη δημιουργικότητα, την ευρηματικότητα και την αποτελεσματικότητά μας και δίνουμε ζωή και προοπτική στο ελληνικό σχολείο με όλες μας τις δυνάμεις.

Ως Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών θεωρούμε ότι η εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο ανάδειξης των προβλημάτων και των ελλείψεων όλων των σχολείων και τελικά της απόδειξης ότι, διαχρονικά, η εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι υπεύθυνη για την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία μας. Θεωρούμε ότι η πρόταση για την υποβολή έτοιμων και προκαθορισμένων απαντήσεων από όλα τα σχολεία, μας υποβιβάζει, μας γελοιοποιεί και είναι ευθεία αμφισβήτηση της ικανότητάς μας να επισημάνουμε τις ευθύνες της πολιτικής μας ηγεσίας .

Τόσο η καχυποψία με την οποία η κοινωνία αντιμετωπίζει την άρνησή μας στην αξιολόγηση, όσο και η αδιάλλακτη και αλαζονική στάση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας μπορούν να βρουν απάντηση στα αποτελέσματα της αξιολόγησής μας που θα δείχνουν τους πραγματικούς υπευθύνους. Η διαδικασία αξιολόγησης της σχολικής μονάδας δεν μπορεί να μας δημιουργεί αυτολύπηση, ηττοπάθεια, άγχος, απελπισία, απόγνωση και παραίτηση. Αντιθέτως, πιστεύουμε ότι μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά και δημιουργικά.



Από την άλλη, η αυστηρότητα των μέτρων και των ποινών, αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι ο διάλογος με τους εκπαιδευτικούς δεν είναι στις προτεραιότητες και αυτής της κυβέρνησης.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Αρνούμαστε να παρουσιάζεται ότι ο κλάδος μας είναι με την πλάτη στον τοίχο. Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να δείξουμε ότι, διαχρονικά, ο τοίχος βρίσκεται στα αυτιά και τα μάτια των κυβερνώντων.

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Ανακοίνωση της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών για την Αξιολόγηση

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Η αξιολόγηση έρχεται για άλλη μία φορά να δυναμιτίσει το κλίμα και να

προκαλέσει αναταραχές στην εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται εν τω μέσω μίας

μάχης μεταξύ της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας και της συνδικαλιστικής ηγεσίας

του κλάδου.

Από τη μία η ηγεσία του υπουργείου, η οποία διακρίνεται για την έλλειψη διαλόγου,

την αυταρχική συμπεριφορά και τη δημιουργία τετελεσμένων, αντί να καλέσει τους

εκπαιδευτικούς σε διάλογο για τη διαδικασία και την εφαρμογή της όποιας

αξιολόγησης, επιλέγει να φοβίσει με την απειλή των πειθαρχικών κυρώσεων.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση η αξιολόγηση θα θεραπεύσει προβλήματα ετών, ενώ θα

απαλύνει τις ερασιτεχνικές προσπάθειες και τους πειραματισμούς της ηγεσίας του

υπουργείου σε βάρος των μαθητών (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Τράπεζα Θεμάτων

κλπ.). Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με την ηγεσία του Υπουργείου, γιατί έτσι κι αλλιώς

είναι εφήμερη. Κανένας υπουργός Παιδείας δε μακροημέρευσε και πολύ περισσότερο

δεν πέτυχε στο έργο του με το σύνολο των εκπαιδευτικών εναντίων του.

Έντονο προβληματισμό, όμως, μας προκαλεί η επίσημη συνδικαλιστική αντίδραση

της ΟΛΜΕ, αλλά και της ΕΛΜΕ Χανίων, που αποκηρύσσουν την αξιολόγηση 

χωρίς να εξηγούν τους λόγους που αντιδρούν,  με λίγα λόγια χωρίς καθαρή θέση. 

Δεν έχουμε καταλάβει αν ως κλάδος δε δεχόμαστε καμία αξιολόγηση ποτέ και από κανέναν 

ή απλώς δεν εμπιστευόμαστε το συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο. 

Και στις δύο περιπτώσεις η θέση είναι προβληματική.

Η αξιολόγηση είναι χρήσιμο εργαλείο ατομικής και συλλογικής βελτίωσης, ενώ

αποτελεί πρακτική η οποία εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις βαθμίδες

εκπαίδευσης. Η απαίτηση να μην αξιολογηθούμε ποτέ είναι μάλλον ανεδαφική,

ενώ δεν μπορεί να αιτιολογηθεί ούτε επιστημονικά επαρκώς.

Από την άλλη, η απόρριψη του συγκεκριμένου νόμου θα έπρεπε να συνοδεύεται από

τις ανάλογες παρατηρήσεις που αφορούν τις προβληματικές διατάξεις και να

αναλύουν τους λόγους της αντίθεσής μας. 

Θα περιμέναμε να έχουμε έτοιμη αντιπρόταση με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτουμε

 σε μία διαδικασία αξιολόγησης και να καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν τις δικές μας

 προτάσεις απέναντι σε αυτές των κυβερνήσεων.

Τώρα ζητάμε απλώς να υπογράψουν τη δήλωση συμμετοχής στην απεργία-αποχή και

να δηλώσουν την πλήρη αντίθεσή τους σε κάθε αξιολόγηση.


Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ

Αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρούμε ότι ο κλάδος δεν πρέπει να στέκεται φοβικά απέναντι 

στην αξιολόγηση .

 Η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών έχει τοποθετηθεί εδώ και χρόνια

θετικά απέναντι στην αξιολόγηση και μάλιστα με προϋποθέσεις. Η διαδικασία

πρέπει να είναι διαμορφωτική και όχι τιμωρητική, να έχει σαφείς στόχους και

προϋποθέσεις, να έχει συγκεκριμένη διαδικασία και απαιτήσεις και βέβαια να προηγηθεί 

η απαραίτητη επιμόρφωση των αξιολογούμενων. 

Η συζήτηση επί της διαδικασίας, των απαιτήσεων, των στόχων και των αποτελεσμάτων 

είναι κάτι που δεν έχει γίνει, καθώς δεν υπάρχει η ανάλογη διάθεση από την ηγεσία 

του κλάδου.

Όσο δε συζητάμε και δεν αποφασίζουμε εμείς για το ποια αξιολόγηση θέλουμε, τόσο

βρισκόμαστε εγγύτερα στην εφαρμογή μιας άνωθεν διαδικασίας.

Αντί της πλήρους άρνησης θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε, ανά σύλλογο, τη

μέθοδο και τους θεματικούς άξονες, ενώ μέσα από την διαδικασία έχουμε την

δυνατότητα να αναδείξουμε τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες κάθε σχολικής

μονάδας. Η συμμετοχή είναι δύναμη, ενώ η άρνηση απομόνωση.

Σε κάθε περίπτωση αφήνουμε την τελική απόφαση στην κρίση κάθε συναδέλφου.

Δευτέρα 3 Μαΐου 2021

Ανακοίνωση για την εργατική Πρωτομαγιά

 



Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Παρά τα 135 χρόνια που μας χωρίζουν από την εξέγερση των εργατών του Σικάγο για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ζωής, φαίνεται ότι είναι απαραίτητη η διαρκής υπόμνηση εκείνου του αγώνα. Αυτό γιατί, από το 1886 που οι εργάτες των ΗΠΑ απαίτησαν συνθήκες εργασίας τέτοιες που να είναι συμβατές με την ανθρώπινη φύση και όχι με κάποιο δήθεν υποείδος, χρειάστηκαν πολλοί νέοι αγώνες για την επιβεβαίωση και την επανενεργοποίηση αυτών των κατακτήσεων.

Στις μέρες μας βλέπουμε μια απροκάλυπτη επίθεση σε κατακτήσεις του εργαζόμενου κόσμου, που θεωρούσαμε ότι είχαν εδραιωθεί. Τα τελευταία 30-40 χρόνια, με αποκορύφωμα την τελευταία οικονομική κρίση αλλά και την πανδημία, πολλές από τις κατακτήσεις αποψιλώνονται. Η εκτόξευση της ανεργίας σε δυσθεώρητα επίπεδα, η φτωχοποίηση μεγάλων κοινωνικών ομάδων και τα ελαστικά – μέχρι διάλυσης – ωράρια εργασίας, η θεσμοθέτηση ατομικών συμβάσεων εργασίας, όπου μπορεί πανεύκολα να εμφιλοχωρήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία και ο εργασιακός εκβιασμός, η εκ των πραγμάτων κατάργηση της αργίας της Κυριακής για πολλούς κλάδους εργαζομένων, έφεραν και φέρνουν εκατομμύρια εργαζόμενους στις προ του 1886 συνθήκες. Ταυτόχρονα οι κοινωνικές σχέσεις δοκιμάζονται κι αυτές σε βαθμό που προσιδιάζουν σε εμπόλεμες καταστάσεις.

Από την άλλη, το συνδικαλιστικό κίνημα, διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα περισσότερο, δείχνει να έχει χάσει τη δυναμική του και τη δυνατότητα να εμπνέει τους εργαζόμενους. Σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία χρόνια, το συνδικαλιστικό κίνημα δρα και κινείται με τη νοοτροπία μιας άλλης εποχής, ενώ δεν έχει βρει τρόπο να δώσει απαντήσεις και να εμπνεύσει προς μια πορεία συλλογικής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Παράλληλα και στον σημερινό άνθρωπο έχει υποχωρήσει η ιδεολογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, ενώ ο πολιτικός λόγος έχει χάσει την αξία του. Ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την ατομική μας πρόοδο και λιγότερο για τη συλλογική, ξεχνώντας ότι αυτά τα δυο πάνε μαζί. Δρούμε περισσότερο ως καταναλωτές και λιγότερο ως πολίτες.

Η Ιστορία έχει διδάξει, ότι καμία εργασιακή κατάκτηση δεν έχει χαριστεί. Ό,τι έχει κερδηθεί μέχρι τώρα, κερδήθηκε μέσα από συλλογικούς αγώνες και πολλές φορές πληρώθηκε με αίμα. Aυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Χρέος κάθε εργαζομένου είναι να δει το ατομικό του συμφέρον μέσα από το συλλογικό, να δυναμώσει την φωνή των σωματείων του και να τα αλλάξει, μέσα από τη συμμετοχή του. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Από την άλλη, χρέος εμάς, των εκπαιδευτικών, δεν είναι μόνο να παλέψουμε μέσα από τα σωματεία μας για τα εργασιακά μας δικαιώματα, αλλά και να εμπνέουμε τους μαθητές μας προς μιαν άλλη βιωτή, ένα άλλο πρόταγμα βίου, που σίγουρα δεν είναι το «καταναλώνω, άρα υπάρχω», αλλά, επιτρέψτε μας την παραλλαγή του γνωστού Καρτεσιανού ρητού, «σκέφτομαι και σχετίζομαι, άρα υπάρχω». Να παλέψουμε για ένα σχολείο που θα δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Θα προάγει την κριτική σκέψη και θα προετοιμάζει τους νέους ανθρώπους, ώστε να γίνουν οι ενεργοί πολίτες του αύριο. Να τους δείξουμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, αλλά το ταξίδι μέσα σε αυτήν είναι ωραίο, ιδίως όταν στηρίζεται στη συλλογικότητα και στη συντροφικότητα.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι είναι έντονα. Προβλήματα που δεν τα είχαμε τόσο έντονα όταν εμείς ξεκινήσαμε τις ζωές μας. Υπάρχει τεράστια εργασιακή ανασφάλεια, μισθοί πείνας που δεν επιτρέπουν στους νέους να ονειρευτούν οικογένεια. Σε λίγα χρόνια θα είμαστε από τους πιο γερασμένους λαούς της Ευρώπης. Μετά από 200 χρόνια ανεξάρτητου(;) πολιτικού βίου στον τόπο μας βασιλεύει ακόμα η αναξιοκρατία και δυστυχώς προστίθενται και άλλα προβλήματα, με το σοβαρότερο να είναι η κλιματική αλλαγή.

Χρέος του εργατικού κινήματος είναι η διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας, αμοιβής, υγείας και διασφάλισης του απαραίτητου ελεύθερου χρόνου, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να πραγματώνουν τον σκοπό της ύπαρξης, που δεν είναι άλλος από το «κοινωνείν».

Η απαίτηση των καιρών είναι οι εργαζόμενοι να κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε απλά όντα παραγωγής και κατανάλωσης, όπως δυστυχώς μοιάζει σε μεγάλο βαθμό να έχουμε γίνει, αλλά πρόσωπα, που καλούμαστε να αυτοπραγματωθούμε μέσα σε κοινωνίες, επίσης ελεύθερων προσώπων. Το σύνθημα «δεν ζω για να δουλεύω, αλλά δουλεύω για να ζω» παραμένει επίκαιρο, αλλά ίσως χρειάζεται πια μία πιο διεισδυτική προσέγγιση. Αυτό γιατί με τον όρο «ζω», ο καθένας από εμάς ίσως εννοεί διαφορετικά πράγματα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής προτάσσει την κατανάλωση ως μέσο αυτοπραγμάτωσης. Η αξία μου ως άτομο έχει καταντήσει να είναι ευθέως ανάλογη της αγοραστικής μου δύναμης.

Ως εργατικό κίνημα έχουμε υποχρέωση και καθήκον να μην επιτρέψουμε αυτή η ρήξη στον κοινωνικό και εργασιακό ιστό να γίνει ο κανόνας. Διαρκής μέριμνά μας πρέπει να είναι η επαγρύπνηση και η διεκδίκηση συνθηκών εργασίας και ζωής τέτοιων που να είναι συμβατές με την ανθρώπινη φύση, αλλά και την εποχή μας.

Κανένα κράτος δεν έχει ψυχή από μόνο του αλλά έχει την «ψυχή» που του δίνουν οι κοινωνίες των πολιτών που το απαρτίζουν. Αν εμείς έχουμε καταδικάσει τον εαυτό μας στον ζωώδη καταναλωτισμό και την άγνοια, τότε και το κράτος θα μας φέρεται σαν να είμαστε κάτι λιγότερο από άνθρωποι. Απόδειξη αυτού είναι η έξαρση της κρατικής βίας παγκοσμίως.

Όμως οι σχέσεις θέλουν αμοιβαιότητα και έχουν ευθύνη. Το ατομικό ή συντεχνιακό καλό δεν μπορεί να υπερβαίνει το κοινό καλό, ενώ, αντίστροφα, το κοινό καλό συνοδεύεται πάντα και από το ατομικό.

Φέτος, ο εορτασμός της εργατικής πρωτομαγιάς μετακυλίεται για τις 4 και τις 6 Μαΐου, λόγω της σύμπτωσής του με το Μ. Σάββατο, ώστε να εορταστεί με τον τρόπο που της αξίζει, χωρίς να αφομοιωθεί από τη μεγάλη χριστιανική γιορτή του Μ. Σαββάτου και του Πάσχα.

Η ημερομηνία εορτασμού της επετείου μετατοπίζεται, όχι, όμως, το πνεύμα της επετείου.

Ενώνουμε την φωνή μας με τους εργαζόμενους του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα και μαζί παλεύουμε για: Εργασιακά δικαιώματα για όλους - Αμοιβές που εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους - Συλλογικές συμβάσεις εργασίας - Δημόσιο σύστημα υγείας - Κοινωνική πολιτική - Κοινωνική ασφάλιση - Καταπολέμηση της ανεργίας - Μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Τρίτη 13 Απριλίου 2021

Ανακοίνωση της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών για το άνοιγμα των Λυκείων

Παρακολουθούμε με ανησυχία την προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να γίνει επανεκκίνηση της λειτουργίας των Λυκείων από τη Δευτέρα 12 Απριλίου 2021 μετά από μήνες εγκλεισμού τόσο για τους μαθητές όσο και  για τους εκπαιδευτικούς για τον περιορισμό των επαφών και της διάδοσης της πανδημίας.

 

Αναρωτιόμαστε λοιπόν, αν βρισκόμαστε στη σωστή φάση για το άνοιγμα που επιχειρείται και απορούμε διότι βρισκόμαστε στη χειρότερη φάση της πανδημίας. Τα νοσοκομεία και οι ΜΕΘ είναι γεμάτα, υπάρχει αυξημένο ιικό φορτίο ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας, υπάρχει έλλειψη εμβολίων για το γενικό πληθυσμό, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, υπάρχει έλλειψη βούλησης για υιοθέτηση μέτρων στα σχολεία και στα μέσα μεταφοράς των μαθητών που θα μειώσουν το συνωστισμό και την πιθανότητα μετάδοσης του ιού και τέλος υπάρχει μεγιστοποίηση της αγωνίας για την πορεία της εκπαίδευσης που με μόνο εφόδιο μια ηλεκτρονική πλατφόρμα, θαλασσοπνίγεται σε ένα πέλαγος προβλημάτων.

 

            Όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας περιμένουν με αγωνία την επανεκκίνηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν αρκούν όμως μόνο τα self-tests να λύσουν τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε όλοι στο χώρο του σχολείου.

 

             Ζητάμε:

·         την μείωση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα καθώς και στα μέσα μεταφοράς. 

·         Την διενέργεια μοριακών τεστ σε καθηγητές και μαθητές τις πρώτες μέρες λειτουργίας των σχολικών μονάδων καθώς και επαναλαμβανόμενους ελέγχους. 

·         τον άμεσο και κατά προτεραιότητα εμβολιασμό  όλων των εκπαιδευτικών.


Πέμπτη 1 Απριλίου 2021

Ανακοίνωση της Αδέσμευτης Ομάδας Καθηγητών σχετικά με την πρόταση μετατροπής του 1ου Γυμνασίου Χανίων σε Πειραματικό Σχολείο.

 

Αγαπητοί συνάδελφοι

 

Τις τελευταίες ημέρες έχει ξεκινήσει μια συζήτηση στην τοπική εκπαιδευτική μας κοινότητα με αφορμή την πρόταση του Δντή Β/θμιας Χανίων, κ. Τζανάκη, να μετατραπεί το 1ο Γυμνάσιο Χανίων σε Πειραματικό Σχολείο. Η πρόταση αυτή, ύστερα από συζήτηση του Δντή Β/θμιας και του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου απορρίφθηκε από τους καθηγητές με συντριπτική πλειοψηφία.

 

Θεωρούμε ότι στην περίπτωση του 1ου Γυμνασίου Χανίων συγκεφαλαιώνονται δύο παράμετροι: εκείνη της ίδρυσης και λειτουργίας πειραματικού σχολείου στην πόλη μας και εκείνη της φθίνουσας σε μαθητικό δυναμικό πορείας του σχολείου τα τελευταία χρόνια.

 

Ας τις δούμε για λίγο χωριστά πριν τις δούμε σε συνάφεια.

 

Α.  ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Πειραματικά Σχολεία (στο εξής, ΠΕΙ.Σ.) είναι εκείνα που μέσα από την πιλοτική εφαρμογή εκπαιδευτικών καινοτομιών, επιχειρούν την ανάπτυξη ερευνητικών και δημιουργικών δράσεων καθώς και τον πειραματισμό σε νέα προγράμματα σπουδών, με νέες μεθόδους διδασκαλίας, σχολικά εγχειρίδια και καινοτόμες πρακτικές σε τυχαίο δείγμα του μαθητικού πληθυσμού, καθώς οι μαθητές επιλέγονται ύστερα από κλήρωση. Οι παραπάνω καινοτόμες πρακτικές πραγματοποιούνται σε συνεργασία με συγκεκριμένα ΑΕΙ και βέβαια με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ).

Μια επιμέρους δυσκολία υπάρχει όταν δεν έχουμε απλά την εξ αρχής ίδρυση ενός ΠΕΙ.Σ (Α/θμιας ή Β/θμιας), πράγμα που είναι το καλύτερο, αλλά τη μετατροπή ενός τυπικού σχολείου, σε ΠΕΙ.Σ. Τότε, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και λόγω των σχετικά αυξημένων προσόντων που απαιτούνται από το διδακτικό προσωπικό, προβλέπεται οι εκπαιδευτικοί του σχολείου αυτού να έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στη θέση τους με την προϋπόθεση πως, εφόσον κριθεί απαραίτητο θα αποκτήσουν (αν δεν έχουν), εντός διετίας, την απαιτούμενη επιμόρφωση και τα προσόντα, ώστε να παραμείνουν στο σχολείο. Η παραμονή τους θα κριθεί μετά από αξιολόγηση.

Στην περίπτωση που δεν επιθυμούν να παραμείνουν ή δεν κριθούν επαρκείς για το σχολείο αυτό, οι εκπαιδευτικοί θα χάσουν την οριστική τους τοποθέτηση και θα τοποθετηθούν σε νέες οργανικές θέσεις, κατ’ απόλυτη προτεραιότητα και με δηλώσεις προτίμησης μαζί με τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς, σε κενές θέσεις σχολείων όμορης ομάδας, της ίδιας περιοχής μετάθεσης.

 

Β.  Το  1Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

Από την άλλη έχουμε, ένα από τα πιο ιστορικά σχολεία της πόλης, το 1ο Γυμνάσιο Χανίων, το οποίο αντιμετωπίζει, εδώ και αρκετά χρόνια, πρόβλημα με το μαθητικό του δυναμικό. Παρά τις προσπάθειες των κατά καιρούς Διευθυντών/τριών του και του συλλόγου των καθηγητών/τριων να αναβαθμιστεί τόσο η εικόνα του σχολείου, οι υποδομές του, όσο και οι παρεχόμενες υπηρεσίες του (Τάξεις Υποδοχής, Προγράμματα κλπ.), αλλά και παρά τις (όποιες) προσπάθειες της ΔΔΕ Χανίων, ο αριθμός των μαθητών δεν παρουσίασε σταθεροποίηση. Οι μετεγγραφές (νόμιμες, νομότυπες, νομιμοφανείς και παράτυπες) και η αδυναμία στον έλεγχό τους τόσο από τον ΔΔΕ Χανίων, όσο και από όμορα σχολεία, δημιούργησαν πικρία, και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει η έμπρακτη βούληση για τη στήριξη της λειτουργίας του σχολείου. Το γεγονός, μάλιστα, ότι η Παλαιά Πόλη των Χανίων δεν έχει αρκετούς μαθητές για να το τροφοδοτήσει, όσο και η προβληματική και με πολλά προσκόμματα μεταφορά μαθητών από άλλα - ενίοτε μακρινά - σημεία της πόλης, έχουν εντείνει τον προβληματισμό για το μέλλον του σχολείου αυτού. Ρεαλιστικά μιλώντας και αν δεν αλλάξει κάτι, - άραγε τι; - το 1ο Γυμνάσιο Χανίων θα εξακολουθεί να φθίνει και να οδεύει σε μαρασμό.

Τέλος, οι διεκδικητικές προτάσεις και ο υπερβάλλων ζήλος για την αξιοποίηση του κτιριακού του συγκροτήματος από τρίτους (η θέση του σχολείου είναι επίζηλη και πολλοί θα το ήθελαν για «αξιοποίηση») έχουν εντείνει τους φόβους για το μέλλον του σχολείου.

 Η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών θεωρεί ότι κάθε προσπάθεια αναβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ευπρόσδεκτη και θεμιτή και κρίνεται από το αποτέλεσμα που αυτή φέρνει. Η δημιουργία ενός ΠΕΙ.Σ είναι πιθανόν να αποτελέσει πόλο έλξης για το μαθητικό δυναμικό των Χανίων, δημιουργώντας ένα πεδίο για την έρευνα και την παραγωγή επιστημονικής παιδαγωγικής γνώσης, με την αξιοποίηση των μεθόδων της πειραματικής παιδαγωγικής. Μην ξεχνάμε πως οι πιο πρωτοποριακές και διδακτικά δελεαστικές μέθοδοι για μαθητές και εκπαιδευτικούς ξεκίνησαν από πειραματικά σχολεία στα οποία κάποιοι επεχείρησαν να εφαρμόσουν διδακτικές μεθόδους τις οποίες άλλοι αγνοούσαν, ενίοτε δε και πολεμούσαν (βλ. Φρενέ, Μοντεσόρι, Νηλ, Στάινερ κλπ). Η σύνδεση δε του σχολείου με κάποιο ΑΕΙ δημιουργεί την ελπίδα και τη σαφή προσδοκία, ότι θα  βοηθήσει στη δημιουργία, την αξιολόγηση και στην γενικευμένη εφαρμογή παιδαγωγικής καινοτομίας, με βάση προκαθορισμένα κριτήρια και στόχους, που θα συνοδεύεται με αποτελεσματικές διδακτικές και παιδαγωγικές πρακτικές.

Όλα τα παραπάνω, ασφαλώς και δεν δικαιολογούν το χαρακτηρισμό «ελιτίστικο», όπως επιχειρείται – ατυχώς κατά τη γνώμη μας - να παρουσιαστούν τα σχολεία αυτά από μερικούς.

Επομένως, κατ΄αρχήν, συμφωνούμε με τη δημιουργία ενός ΠΕΙ.Σ. έχοντας, όμως, ταυτόχρονα μερικές εύλογες απορίες.

·         Έχουν γίνει έρευνες που να δείχνουν σε τι βαθμό τα ΠΕΙ.Σ έχουν επιτελέσει τους σκοπούς για τους οποίους θεσμοθετήθηκαν;

·        Η γνώση και η εμπειρία που τυχόν αποκτήθηκαν από τα ΠΕΙ.Σ. με ποιο τρόπο έχουν διαχυθεί στα υπόλοιπα σχολεία και πως οι εκπαιδευτικοί και η κοινωνία έχουν πληροφορηθεί για αυτά;

·        Γιατί πρέπει να είναι τυχαίο το δείγμα των μαθητών και όχι και των καθηγητών που θα ήθελαν να συμβάλλουν στη λειτουργία αυτών των σχολείων, μια που τα όποια νέα προγράμματα σπουδών προκύψουν από τα ΠΕΙ.Σ. θα διαχυθούν στα υπόλοιπα «συμβατικά» σχολεία της χώρας;

 Έτσι, φτάσαμε σήμερα να αναρωτιόμαστε, ποιο είναι το καλύτερο; Να μαραζώσει εντελώς ένα σχολείο ή να μετατραπεί σε Πειραματικό και όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να είναι και στη διδακτική πρωτοπορία;

Μπορούμε, άραγε, να ζητήσουμε από την κοινωνία των Χανίων να δεχθεί τη φθορά του ιστορικού της σχολείου, χάριν της διαφαινόμενης αλλαγής του εργασιακού περιβάλλοντος κάποιων συναδέλφων μας, η οποία, άλλωστε, λόγω της συρρίκνωσης του σχολείου, είναι αναπόφευκτη τα επόμενα χρόνια;  

Επιπλέον, μια νέα, ακόμα πιο τολμηρή κατανομή των μαθητών των δημοτικών σχολείων με σκοπό τη «σωτηρία» του 1ου Γυμνασίου, μπορεί να οδηγήσει σε χιονοστιβάδα απρόβλεπτων αντιδράσεων από την τοπική κοινωνία, μια που πολλοί γονείς θα αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί τα παιδιά τους δεν θα μπορούν να φοιτήσουν στα διπλανά σ΄αυτούς Γυμνάσια και θα πρέπει να μετακινηθούν, διανύοντας μεγάλες αποστάσεις, για να τροφοδοτήσουν το 1ο Γυμνάσιο.

Τα προβλήματα αυτά είναι μπροστά μας και πρέπει να τα δούμε με προσοχή, κατανόηση, αλλά και τόλμη.

 

ΤΙ  ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

1.      Πρώτα από όλα να δοθεί χώρος και χρόνος σε επιπλέον συζητήσεις και διαβουλεύσεις για τη δημιουργία ή μη, ενός τέτοιου σχολείου στην πόλη μας. Η συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων και αρμόδιων φορέων είναι επιβεβλημένη. Η λήψη βιαστικών αποφάσεων, που συχνά είναι προϊόν πιέσεων, ενέχει μεγάλους κινδύνους. Θεωρούμε ότι σε καμία περίπτωση οι απαραίτητες ζυμώσεις δεν έχουν γίνει.

2.   Λαμβάνοντας υπόψη τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του σχολείου όπως είναι σήμερα θεωρούμε ότι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον κοινωνικά και επιστημονικά να δημιουργηθεί ένα Πειραματικό Σχολείο που να περιλαμβάνει και ένα Διαπολιτισμικό Τμήμα. Αν μάλιστα, αυτό συνδυαζόταν με κάτι αντίστοιχο στην Α/θμια και τη μετατροπή του όμορου 7ου Δημοτικού Σχολείου σε Πειραματικό Δημοτικό με ανεξάρτητο Διαπολιτισμικό Τμήμα θα ήταν κάτι που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις τόσο της ομαλής ένταξης ξένων μαθητών στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, της λειτουργικής τους μετάβασης από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο (η διασύνδεση αυτή θα είχε πολλαπλά οφέλη σε όλους τους τομείς), όσο και την πειραματική εφαρμογή νέων διδακτικών μεθόδων. Φυσικά, η λειτουργία δύο τμημάτων σε ένα σχολείο (Πειραματικό και Πειραματικό Διαπολιτισμικό) επιβάλλει αρκετές κοινές δράσεις, κάποια κοινά μαθήματα και εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πρακτικές για την αποφυγή γκετοποίησης των μαθητών των δύο τμημάτων.

 

3.      Την δωρεάν μετακίνηση, ως ένα επιπλέον κίνητρο, για όσους μαθητές θέλουν να φοιτήσουν σε αυτό.

 

4.     Η επιλογή των εκπαιδευτικών που θα εργαστούν σε αυτά τα τμήματα να γίνει κατόπιν κλήρωσης μεταξύ εκείνων των συναδέλφων που θα ήθελαν να συμβάλλουν στο όλο εγχείρημα, αποδεχόμενοι, ασφαλώς, όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η διεθνής πρακτική για τη λειτουργία των σχολείων αυτών.

 

5.     Να δοθεί ικανό χρονικό διάστημα  στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν τώρα σ΄αυτό, για να πάρουν τις αποφάσεις τους και να κατανοήσουν τον νέο τους ρόλο (εάν επιλέξουν να μείνουν) ή να τους εξασφαλιστούν νέες οργανικές θέσεις χωρίς να ανατρέπεται δραματικά η

καθημερινότητά τους. Σε κάθε περίπτωση  δεν  μπορεί να γίνει αποδεκτό να υπάρξει μετακίνηση εκπαιδευτικού χωρίς να του εξασφαλιστεί νέα οργανική θέση.

Ως Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών επιθυμώντας να είμαστε μέρος των λύσεων και όχι των προβλημάτων, θέτουμε προς διαβούλευση μια σειρά από προτάσεις. Θεωρούμε ότι η διάσωση και ανάπτυξη του 1ου Γυμνασίου είναι εφικτή.

Προσπαθήσαμε να καταδείξουμε ότι ο πειραματισμός και η δοκιμή είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δεν πρέπει να μας τρομάζει. Κανένας ελιτισμός δεν υποκρύπτεται στον πειραματισμό, αλλά από την άλλη μεριά, διλήμματα του τύπου «ή μετατρέπεστε σε Πειραματικό ή κλείνετε» είναι άστοχα, εκβιαστικά και παρωχημένα. Καμία ουσιαστική εκπαιδευτική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά ούτε και ερήμην εκείνων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εκπαίδευσης, δηλ. των μάχιμων εκπαιδευτικών. Η παρούσα κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες που πέρασαν, είχαν όλο τον καιρό να το κατανοήσουν αυτό.

Οι δε εκπαιδευτικοί, ας είμαστε ανοιχτοί σε καινούργιους δρόμους, έχοντας ταυτόχρονα αυτιά και μάτια ορθάνοικτα για να ενσωματώνουμε ό,τι θετικό και να αποπέμπουμε ό,τι αρνητικό. Κάτι τέτοιο απορρέει από το ρόλο μας και δεν αποτελεί απλά μια εργασιακή πρακτική, αλλά στάση ζωής.

 Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021

Ανακοίνωση για την Αξιολόγηση

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Ανακαλώντας στη μνήμη μας το εκπαιδευτικό μας σύστημα από το 1997 μέχρι και σήμερα, διαπιστώνουμε ότι έχει δεχτεί – καλύτερα, υποστεί - πλείστες όσες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Προγράμματα σπουδών αλλάζουν και ξαναλλάζουν, μαθήματα αφαιρούνται και προστίθενται, για να αφαιρεθούν ξανά στη συνέχεια. Εξετάσεις μπαίνουν, βγαίνουν και ξαναμπαίνουν, ωράρια αλλάζουν και όλα αυτά δεν απέτρεψαν από το να είναι η παιδεία μας, ο «μεγάλος ασθενής».

Η ελληνική κοινωνία με κύριο εκφραστή της το πολιτικό της προσωπικό δεν έχει αποφασίσει τι σχολείο θέλει και πώς να το δημιουργήσει. Φαίνεται να θέλει μαθητές υψηλού επιπέδου στα μαθήματα κατεύθυνσης, όσο και καταρτισμένους τεχνίτες και ταυτόχρονα με γνώσεις γενικής παιδείας, αλλά εκ του αποτελέσματος είναι φανερό πως δεν ξέρει πώς θα πετύχει τους στόχους αυτούς.

Οι ηγεσίες του Υπουργείου διαχρονικά διατείνονται ότι η Παιδεία αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και στόχο της πολιτικής τους, όμως η υποχρηματοδότηση της παιδείας με μόλις 3% του ΑΕΠ δεν επιβεβαιώνει τις διακηρύξεις τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι πέρυσι με το «ιλιγγιώδες» 2,88% η χώρα μας φιγουράρει στις τελευταίες θέσεις του Ευρωπαϊκού πίνακα κατάταξης στις δαπάνες για την παιδεία ως ποσοστό του ΑΕΠ και σε απόλυτους αριθμούς.

Φαίνεται πως οι Υπουργοί Παιδείας καλούνται ως άλλοι μαθητευόμενοι μάγοι να βρουν οικονομικότερες λύσεις για την αναβάθμιση της Παιδείας μας. Έτσι, η ανεπάρκεια υποδομών, τα πεπαλαιωμένα σχολικά κτίρια, τα παρωχημένα βιβλία, τα ελλιπή εργαστήρια, η απουσία βιβλιοθηκών και χώρων άθλησης, οι πενιχροί μισθοί των υπαρχόντων εκπαιδευτικών σε συνδυασμό με τον μη διορισμό για μία δεκαετία νέων, η έλλειψη επιμόρφωσης (η ΕΞΑΕ το κατέδειξε περίτρανα), που απαιτούν κάτι περισσότερο από τα ψίχουλα που σήμερα δαπανώνται, επιχειρείται να υπερκαλυφθούν με την θαυματουργή αξιολόγηση! Μια αξιολόγηση που ως δια μαγείας θα θεραπεύσει όλα τα ελλείποντα και θα δώσει νέα ώθηση στην παραπαίουσα παιδεία μας. Ειρήσθω εν παρόδω, ότι μόνο σαν μαύρο χιούμορ εκ μέρους της διοίκησης του Υπουργείου αντιπαρερχόμαστε το γεγονός ότι επιθυμεί να αξιολογήσει το εκπαιδευτικό προσωπικό της ενώ την ίδια στιγμή τοποθετεί – διορίζει χωρίς καμία αξιολόγηση και κρίση, τόσο τους επικεφαλής των Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης όσο και τους Διευθυντές Εκπαίδευσης.

Η Αδέσμευτη Ομάδα Καθηγητών έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί θετικά στο θέμα της αξιολόγησης. Είμαστε λειτουργοί της δημόσιας εκπαίδευσης και η βελτίωση των συνθηκών, της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της παρεχόμενης μόρφωσης είναι για εμάς πρώτη προτεραιότητα.

Ωστόσο σήμερα, η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση αξιολόγηση βρίσκεται, κατά τη γνώμη μας, σε λάθος βάση και κυρίως σε λάθος χρόνο για τους εξής λόγους:

Δεν υπήρξε νωρίτερα μια διαβούλευση με τον εκπαιδευτικό κόσμο. Υπενθυμίζουμε στην ηγεσία του Υπουργείου ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είμαστε ανειδίκευτο προσωπικό και όπως η ίδια αρέσκεται να διακηρύσσει, είμαστε η ραχοκοκαλιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί δεν μας αντιμετώπισε ως ραχοκοκαλιά, αλλά ως παρωνυχίδα;

Εδώ και ένα χρόνο τα σχολεία είναι κλειστά για μεγάλα χρονικά διαστήματα και με αρκετούς εκπαιδευτικούς μακριά από την σχολική τάξη για προληπτικούς λόγους υγείας.

Η περισσότερο από μία δεκαετία αδιοριστία εκπαιδευτικών στα σχολεία οδήγησε στην ανάγκη να τοποθετούνται δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές για την κάλυψη των αναγκών, αλλά ποτέ με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί τοποθετούνται κάθε χρόνο κατά κύματα μέχρι και τον Ιανουάριο. Ένας εσμός περιφερόμενων εκπαιδευτικών, αν και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εκ των πραγμάτων μόνο λίγα μπορεί να συνεισφέρει στην αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων, μια που η εμπλοκή των συναδέλφων αυτών με τα σχολεία είναι ολιγόμηνη και παροδική.

Αυτή η κατάσταση καθιστά την συμπλήρωση ωραρίου από αρκετούς εκπαιδευτικούς δυσχερή με αποτέλεσμα να συμπληρώνουν το ωράριό τους σε δυο, τρεις, συχνά δε και περισσότερες σχολικές μονάδες. Έτσι η έναρξη της σχολικής χρονιάς βρίσκει αρκετές σχολικές μονάδες με ελάχιστους μόνιμους εκπαιδευτικούς. Εύλογα λοιπόν αναρωτιόμαστε πού θα βρεθεί το ανθρώπινο δυναμικό για να τρέξει την διαδικασία της αξιολόγησης όπως την παρουσιάζει το Υπουργείο;

Η όλη διαδικασία όπως παρουσιάζεται έχει έντονα γραφειοκρατικά χαρακτηριστικά. Ο πακτωλός πληροφοριών, εκθέσεων και δεδομένων πού θα εξαχθεί από αυτή πώς και από ποιους θα αξιοποιηθεί;


Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Η αξιολόγηση είναι ένα χρήσιμο εργαλείο προσωπικής και συλλογικής βελτίωσης όταν χρησιμοποιηθεί σωστά και με στόχο την ανάπτυξη και βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.

Θέλοντας να συμβάλουμε θετικά στην προσπάθεια να μπουν οι βάσεις για ένα αξιολογικό σύστημα που θα προχωρήσει το Ελληνικό δημόσιο σχολείο ένα βήμα μπροστά και μακριά από τις παραταξιακές σκοπιμότητες ή την στείρα και απόλυτη άρνηση, προτείνουμε:

  1. Την αναβολή της διαδικασίας για την φετινή χρονιά, αναλογιζόμενοι τα προβλήματα και τις αγωνίες λόγω της πανδημίας.

  2. Την πιλοτική εφαρμογή της από την επόμενη χρονιά με την δυνατότητα επιλογής από τη σχολική μονάδα των δεικτών που θα αναλυθούν, ξεκινώντας, σε πρώτη φάση, από την παιδαγωγική και μαθησιακή λειτουργία.

  3. Τη δοκιμαστική εφαρμογή της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας σε ορισμένα πεδία, με ταυτόχρονη ενημέρωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. 

  4. Την κατάργηση της εξωτερικής αξιολόγησης και παράλληλα την ανατροφοδότηση και τη συμβουλευτική στήριξη των σχολικών μονάδων από τους συντονιστές εκπαιδευτικού έργου.

  5. Έχουμε την άποψη ότι η διαδικασία πρέπει να γίνει λιγότερο τυπική και περισσότερο ουσιαστική, ενώ είναι προτιμότερο να εμπλέκονται, σε πρώτη φάση, μόνο όσοι επιθυμούν, ώστε να υπάρξει απτό και μετρήσιμο αποτέλεσμα.

  6. Η προσαρμογή της διαδικασίας στον τρόπο λειτουργίας του σχολείου νομίζουμε ότι είναι απαραίτητη.

  7. Οι καλές πρακτικές, τα συμπεράσματα και οι μέθοδοι μπορούν να διαχέονται μέσω του διαδικτύου από πλατφόρμες ανταλλαγής απόψεων και αποθετήριο ιδεών.

  8. Μετά το πέρας της πιλοτικής εφαρμογής θα μπορούσε να γίνει ανά σχολείο αξιολόγηση της διαδικασίας και να επιλεγεί από κάθε σχολική μονάδα ο τρόπος και η μέθοδος που θα ακολουθηθεί. Αυτό συνεπάγεται αλλαγές και σε κεντρικό επίπεδο, ώστε σε βάθος χρόνου να προσαρμοστεί η διαδικασία στις πραγματικές συνθήκες του ελληνικού σχολείου.



Συμπερασματικά θεωρούμε ότι η υπουργική απόφαση για την αξιολόγηση μπορεί να είναι στη σωστή κατεύθυνση, μόνο με την προϋπόθεση ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα θέσει ως βασικό της στόχο την εμπράγματη ενδυνάμωση κάθε θεματικής ενότητας, με την άμεση και ουσιαστική αρωγή τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των σχολικών μονάδων. Μόνο έτσι η διαδικασία της αξιολόγησης θα προσεγγίσει, κατά τη γνώμη μας, την εκπαιδευτική καθημερινότητα του ελληνικού σχολείου. Η υπό τις παρούσες συνθήκες εφαρμογή της είναι άκαιρη και βάζει σε αμφιβολίες (για να μην πούμε υποψίες) την εκπαιδευτική κοινότητα για τους πραγματικούς λόγους που το Υπουργείο επείγεται να την επιβάλλει.

Ζητάμε από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να αφουγκραστεί τον αναβρασμό, την αρνητικότητα και την ανασφάλεια που δημιουργεί με την επιβολή τέτοιων αποφάσεων. Να αναζητήσει πιο συναινετικές διαδικασίες. Να κατανοήσει την ανάγκη για εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης με τους εκπαιδευτικούς. Να βοηθήσει στην καλύτερη προετοιμασία, αλλά και να θέσει δικλείδες ασφαλείας για ουσιαστική ανατροφοδότηση, βελτίωση και προσαρμογή του πλαισίου, ώστε να είναι εφαρμόσιμο και αποδοτικό. Για την οικονομία χρόνου και ενέργειας προτείνουμε, επίσης, να παραμερίσει τις ατελείωτες γραφειοκρατικές διαδικασίες, εξυπηρετώντας περισσότερο την υλοποίηση και λιγότερο την καταγραφή.

Θεωρούμε ότι η διαδικασία της αξιολόγησης είναι μια γόνιμη και σημαντική διαδικασία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από την ηγεσία του Υπουργείου, αν δε θέλουμε να βιώσουμε άλλη μία εκπαιδευτική και μεταρρυθμιστική ματαίωση.